In Kontich-Kazerne mochten Johan en Ira negentig kaarsjes op de zelfgebakken taart zetten, maar de oorsprong van de bakkerij gaat eigenlijk nog verder terug. Overgrootvader (aan moeders kant) Emilius ‘Mil’ Persijn kocht in 1905 herberg-bakkerij De Lelie in buurgemeente Lint.
Zonen August ‘Staf’ (de grootvader van Johan) en Armand ‘Mane’ woonden beiden met hun gezin in het huis bij de bakkerij en het café. Stilaan drong de nood zich op dat een van de twee gezinnen zich elders zou moeten vestigen. Er werd steksketrek gedaan om het lot te laten bepalen wie in Lint mocht blijven en wie moest vertrekken. Staf trok aan het kortste eind. Eind 1934 begon hij een eigen bakkerij in de Kapelstraat 3 in Kontich-Kazerne waar Johan en Ira de klanten ook nu nog steeds voorzien van ovenvers brood, pistolets en patisserie.
Al leek de hoop op opvolging op een bepaald moment wel even in rook op te gaan toen Stafs zoon Achiel voor een ander beroep koos. Maar toen verscheen Cupido als een redder in nood. Emmanuel ‘Manuel’ Mijlemans, een bakkersgast uit Boechout en de vader van Johan, liet zijn oog vallen op dochter Alice. In 1958 nam het jonge koppel de zaak over en was het voortbestaan van de bakkerij verzekerd.
‘Aliceke van den bakker’
“Ik heb heel veel aan mijn ouders te danken”, wil bakker Johan benadrukken. In 1990 nam hij de bakkerij, op 20-jarige leeftijd, over. Vader Manuel bleef hem zoveel hij kon met raad en daad bijstaan. “Hoewel dat niet zo vanzelfsprekend was, want niet lang nadien werd bij hem kanker vastgesteld”, vertelt hij. “De ziekte eiste hoe langer hoe meer van zijn krachten. In 1996 overleed hij op amper 67-jarige leeftijd.”


Maar Johan en mama Alice – hij in de bakkerij, zij achter haar vertrouwde winkeltoog – bleven niet bij de pakken zitten. Moeder Alice had zich door de jaren mee ontpopt tot boegbeeld van de winkel en was bekend en geliefd als ‘Aliceke van den bakker’, altijd klaar voor een praatje en een luisterend oor. Bij de eeuwwisseling hing ze haar schort aan de haak tot ze in 2016 aan kanker overleed.
“Ons mama heeft mee een groot aandeel in dit verhaal gehad. Ze was altijd zo fier dat wat van haar vader was geweest, werd voortgezet en hoopte dat dit niet zou verdwijnen”
Johan Mijlemans
“Ons mama heeft mee een groot aandeel in dit verhaal gehad”, slikt Johan een krop in de keel weg. “Ze was altijd zo fier dat wat van haar vader was geweest, werd voortgezet en hoopte dat dit niet zou verdwijnen. Ook toen mijn vader ziek werd, heeft hij mij dit meermaals toevertrouwd. Ik heb op hun ‘sterfbed’ gezworen dat wat zij hebben opgebouwd niet stuk mag gaan en dat ik hun levenswerk zou voortzetten.”
Intussen liep hij, zeven jaar geleden, zijn Ira tegen het lijf. Zelf 34 jaar actief als nachtverpleegkundige besloot ze eind 2023 om haar job op te geven en Johan in de zaak bij te staan. “Weliswaar enigszins door omstandigheden nadat de vaste winkelassistente met pensioen ging nadat ze mij 24 jaar had bijgestaan toen mijn moeder stopte. Ik wil bij deze gelegenheid ook haar graag enorm bedanken, evenals iedereen die mij al die jaren heeft bijgestaan. Want die steun is echt wel nodig. Het is een harde stiel, met weinig slaap, een beknot sociaal leven,… Maar dankzij hun steun kan ik het op deze, kleinschalige, manier volhouden ondanks de grote concurrentie, energiecrisis,…”
“Dat is toch ook wel de bewondering die ik koester”, pikt Ira in. “Doen waar je goed in bent en jezelf niet vergalopperen. Het hoeft geen super uitgebreid assortiment te zijn. Als ik zie hoeveel worstenbroden en appelbollen bijvoorbeeld hier vorige maand de deur uitgingen, dan heb je echt wel je stempel gedrukt.”
Vervolg
Hoewel Johan zelf geen kinderen heeft, koestert het koppel stilletjes toch de hoop dat bakkerij Mijlemans een vervolg krijgt. Ira’s zoon is nu 19, net afgestudeerd en momenteel werkzaam in de bouw. “Maar hij heeft de voorbije jaren al meegedraaid en aangegeven dat hij dit wel zou zien zitten. Er wordt over gepraat. Dat zou mijn mooiste dromen waarmaken.”

