“Ik woon ondertussen al tien jaar in Berchem. Denk ik”, zegt Maurits Pauwels wanneer we polsen naar het hoe en waarom van deze opvallende single. Antwerpen zelf werd uiteraard al vaker bezongen door grote artiesten, maar Berchem werd tot nog toe toch een beetje stiefmoederlijk behandeld in de Vlaamse liederencanon.
Ja, Dead Man Ray heeft ooit een plaat naar de plek genoemd, maar dat is intussen ook alweer bijna vijfentwintig jaar geleden. En sindsdien bleef het stil. “Ondertussen - en zonder dat iemand het goed en wel besefte - is Berchem een hippe plek geworden. ’t Is samen met Borgerhout zowat de laatste betaalbare hoek van Antwerpen.”
We Built This City
‘De straten van Berchem’ bestaat in twee versies. Er is de eerder traditionele versie die Maurits Pauwels samen met zijn onvolprezen begeleidingsband heeft opgenomen. Maar er is ook een zogenaamde Sterrenschip-versie, waarin Maurits alle registers open trekt en complexloos lonkt naar ‘We Built This City’, de eighties-classic van Starship.
“Dat is een groot compliment, want ik ben totaal geobsedeerd door dat nummer. Ik meen dat écht, hé. ’t Is door het Amerikaanse blad Rolling Stone ooit uitgeroepen tot slechtste song aller tijden. Maar ik laat me er niettemin door inspireren.” Over de vraag of zijn lied heel anders zou geklonken hebben, mocht het zich in Zurenborg, Nieuw Zuid of de Seefhoek hebben afgespeeld, hoeft hij niet lang na te denken: “Ja.” Zo, dat laat weinig ruimte voor interpretatie.
De vinylsingle verschijnt in beperkte oplage, en is een samenwerking met het district Berchem en de Berchemse schouwburg CORSO in de Driekoningenstraat, waar Maurits het lied op 4 juni aan de lokale gemeenschap zal voorstellen. Vanaf die dag zal het plaatje ook te koop zijn bij de plaatselijke ondernemers.
“Ik ga naar buurtwinkels én naar de plaatselijke supermarkt. Elke plek waar ik mijn geld mag afgeven, is goed voor mij. Ik woon op de hoek nabij café Rood-wit, en daar kom ik graag en vaak. Maar Berchem wordt overwoekerd met fijne plekken, dus ik ga er niet ééntje uithalen want dan vergeet ik andere adressen waar ik ook graag kom”, is Maurits Pauwels genereus.
Pretpark
“Ben je onlangs nog in de Statiestraat geweest? Die straat wordt met de dag hipper. Maar gelukkig lees ik dan ook wel in de straat dat de andere kant – richting Uitbreidingsstraat- achthonderd kilo bedorven vlees is gevonden in een aantal van die dubieuze supermarkten. Daarmee zit de balans dan wel weer goed. Anders dreigt Berchem een soort pretpark te worden, en dat is wel het laatste wat je wil hebben. Berchem heeft bijna alles. Je zit op vijf minuten stappen -slenteren, eigenlijk- van het station, je kan er naar liveoptredens en er zijn plekken genoeg waar je kan feesten en zuipen, wat toch altijd een teken van beschaving is. Het enige wat ik er mis is een platenwinkel, maar in het centrum van Antwerpen, op nauwelijks een kwartiertje fietsen, is er op dat vlak keuze genoeg.”
Door toedoen van Maurits wordt élke kleine ondernemer in Berchem even platenwinkel, ook al hebben ze dan alleen die ene single in de rekken. Dat ‘De straten van Berchem’ mettertijd een gezocht verzamelaarsobject zal worden, lijdt geen enkele twijfel.
“Een jaar of tien geleden heb ik al eens een gelijkaardig project gedaan. Wanneer je toen als toerist naar Antwerpen belde, kreeg je een nummer van mij –‘Hallo, Met Mauro’ als wachtmuziekje. Daar werd een 7-inch single van geperst en sommige mensen verzamelen die dan. Soms geef ik die plaatjes gratis weg. Uit medelijden omdat het om Mauro-fans gaat. Want misschien zijn sommige van de dingen die ik doe wel rotslecht. Dat is mijn manier om de vriendschap te onderhouden: af en toe deel ik cadeautjes uit.”
‘De straten van Berchem’ is vanaf vandaag digitaal beschikbaar.
