Op 46-jarige leeftijd kreeg Mario Major de diagnose van autisme. Vijf jaar later volgde ADHD. Voor de Oostendenaar vielen veel puzzelstukjes op hun plaats: “Ik heb moeite met het lezen van gezichtsuitdrukkingen: ‘Is mijn vriendin verdrietig door iets wat ik zei?’, ‘Was die lach oprecht of niet?’ Daarnaast pik ik zaken als sarcasme of cynisme niet op.”
Wellicht als gevolg van zijn autisme en ADHD had Mario er al een bijzonder gevarieerd carrièrepad opzitten: programmeur, maar ook treinbegeleider, eigenaar van een koffiebar en een surfwinkel en zelfs gids met paard en koets in Brugge. Met de opkomst van slimme brillen en artificiële intelligentie begon Mario na te denken over een hulpmiddel om het leven van mensen met neurodivergentie – een verzamelnaam voor cognitieve variaties zoals autisme, ADHD, en dyslexie – gemakkelijker te maken.
De IT’er van opleiding zette een bedrijfje op in de Antwerpse innovatiehub The Beacon. Samen met twee partners bouwde hij een prototype met een bestaande slimme bril, van het Singaporese bedrijf Brilliant Labs. Het is geen futuristisch model, maar heeft een normaal montuur. “Het valt niet op dat het een speciale bril is. De camera zit goed weggestoken”, zegt Mario. “Eigenlijk hebben we ontworpen wat ik wou dat ik al mijn hele leven had.”
“Eigenlijk hebben we ontworpen wat ik wou dat ik al mijn hele leven had”
Mario Major
Op een klein scherm krijgt de drager signalen binnen. “Gezichtsuitdrukkingen vertaalt hij naar een emoji”, zegt Mario. “Bij moeilijk taalgebruik krijg je een korte boodschap te zien. Bij de zin ‘We spreken morgen af bij de bank’, signaleert de bril bijvoorbeeld dat je verduidelijking moet vragen over de betekenis van ‘bank’: ergens waar je kan zitten, of de financiële instelling? De software analyseert de toon ook, bijvoorbeeld sarcasme of ironie.”
De vele mogelijkheden komen misschien nog over als science fiction, maar volgens Mario staat de technologie op punt. “Voor de gelaatsuitdrukkingen gebruiken we Spaanse software die getest is op meer dan een half miljoen mensen en 63 verschillende microreacties kan detecteren op 3 microseconden. Het is gewoon neurowetenschap.”
“De bril neemt twijfel weg, waardoor we niet meer al onze energie moeten steken in nadenken over wat mensen echt bedoelen”
Mario Major
Met zijn uitvinding wil Mario vooral veel mentale last wegnemen van mensen waarvan het brein hetzelfde werkt als het zijne. “De bril neemt twijfel weg, waardoor we niet meer al onze energie moeten steken in nadenken over wat mensen echt bedoelen. Dat is stresserend, want ik ga altijd uit van het slechtste.”
2 miljard potentiële klanten
Mario gelooft rotsvast in zijn uitvinding, maar sommige potentiële investeerders aarzelen. “’Jullie komen hier te vroeg mee’, hoor ik vaak. Of de markt waarop we ons richten zou te niche zijn. Maar 15 à 20 procent van de wereldbevolking is neurodivergent, dat zijn 2 miljard potentiële klanten.”
Het is de bedoeling dat de bril een betaalbare oplossing wordt voor iedereen, met een abonnement van 59 euro per maand en een leasingsprogramma voor de brillen. “Tweedehands modellen kunnen we opknappen en aan een lagere prijs verkopen aan instellingen.”
De potentiële klanten waaraan Mario zijn bril al heeft gedemonstreerd, zijn enthousiast. “Ze geven me bovendien veel ideeën om het concept te verbeteren. Zo vroeg een vrouw met autisme me of het mogelijk is één van de twee signalen, de emoji’s of de boodschappen, uit te schakelen. Anders wordt het te veel om te verwerken. Het fijne aan mensen met autisme is dat ze niet rond de pot draaien: ze zeggen meteen wat ze ervan vinden.”
Die directheid is ook een belangrijke reden dat Oostendenaar Mario het leuk vindt om in Antwerpen te werken. “Mensen hier zijn directer en reageren to the point. Dat maakt het voor mij gemakkelijker.”
