Bij Pelckmans Pro verscheen zopas “Stroom onder stoom”, een publicatie die alvast tot nadenken stemt.
Historicus en econoom Paul Maertens uit Antwerpen heeft het hierin over de basisprincipes van het energiebeleid, de verschillende methoden om stroom te produceren, de belangrijkste spelers op de markt en hoe ze hun brood verdienen, en daaraan gekoppeld hoe de prijzen tot stand komen. Ook de vele overheden die met energie te maken hebben in ons land komen aan bod evenals de onmogelijkheid van een coherente energiepolitiek.
In dit boek legt Maertens, voormalig directeur corporate affairs en lid van het managementcomité bij EDF Luminus en de afgelopen jaren werkzaam bij technologiefederatie Agoria, de elektriciteitssector uit aan de geïnteresseerde leek. Tegelijk wijst hij niemand in het bijzonder met de vingers.
“De elektriciteitssector is zeer complex. Door de vrijmaking werden productie, transmissie, distributie en verkoop gesplitst. Intussen zijn de bevoegdheden versnipperd over de federale en de gewestelijke overheden en maakten allerlei nieuwe technologieën hun intrede. Dit betekent dat er eigenlijk zoveel verschillende belangen moeten worden verzoend, dat het heel ingewikkeld wordt om één uniform energiebeleid te voeren”, zegt Paul Maertens.
Maar Maertens is toch wel optimistisch en kijkt buiten de landsgrenzen. Grote strategische keuzes zoals interconnectie (verbindingen over landsgrenzen heen), welke technologie het best waar wordt ontwikkeld, de CO2-prijs, … zouden best veel meer op Europees niveau genomen worden.
“Elektriciteitsfacturatie op basis van het aantal verbruikte kilowattuur is voorbijgestreefd. Het net moet worden onderhouden, maar tegelijkertijd maken steeds minder mensen gebruik van het net omdat ze zelf produceren. Op termijn moeten we dus anders gaan factureren en een nieuw model voor de markt uitvinden. We moeten steeds meer naar een betaling waarbij we ook voor de beschikbaarheid van het net betalen, los van het verbruik. Anders zijn de verbruikers zonder eigen productie, zoals zonnepanelen, benadeeld. We zullen dus meer betalen voor capaciteit dan voor echte stroom”, concludeert Paul Maertens.
