Rozendaal Geel

COLUMN: Ode aan curieuzeneuzen

Elke week staat redacteur Dorien even stil bij wat er zich de voorbije week heeft afgespeeld. Een kleine observatie kan soms aanleiding geven tot een groter verhaal. Tijdens een wandeling door het centrum van Geel, ontdekte ze een grappige teaser. En teasen, dat deed hij!

Raad jij wat hier komt? Stuur ons een mail, en maak kans op een etentje! Dat hangt er op het raam van een klein hoekpand in de buurt van de Geelse Nieuwstraat. Heel veel jaren zat hier een kapsalon, getuigden de afbeeldingen met kunstige kapsels die toen aan het raam hingen. Nu is het raam bevrijd van posters, en het pand zelf is ook volledig leeg. Hoewel. Het is er een komen en gaan van werklui, die ijverig alles renoveren en in gereedheid brengen voor een nieuwe toekomst. Er komt nieuw leven op deze hoek! Intussen fantaseren mijn kinderen en ik er op los wat het precies zal zijn. Die nieuwe sticker op het raam was als een lucifer die onze fantasie in vuur en vlam deed schieten.

Nieuwsgierigheid. Het is het begin van elke ontdekking, de startpunt van elk verhaal. Je wil er het fijne van weten, je neus krult. Je spitst je oren en strekt - zonder dat anderen het merken - je nek een beetje, zodat je nét iets meer hoort van het gesprek naast je. Je legt je oor vlak tegen de deur van het kantoor, zodat je tussen het gemurmel naast je toch enkele bruikbare flarden opvangt.

Het is menselijk. Hoewel, als ik mijn hondje naarstig zie snuffelen, op zoek naar een overheerlijk spoor van een voorganger, dan besef ik dat zij toch de winnaar is. Of mijn paardje in de wei, dat geprikkeld is door een vreemd voorwerp in de weide, en - ondanks de onderhuidse angst - per sé moet gaan uitzoeken wat het is, tegen beter weten in soms. Nieuwsgierigheid drijft ons soms verder dan we zelf zouden willen.

Een eenvoudige maar knappe zet, vind ik van de nieuwe winkel (of wat het ook mag worden). Mijn kinderen gokken op een snoepwinkel. Zo eentje met glazen potten vol schepsnoep, waar een gezellig dametje achter de toonbank staat, die regelmatig een zuur beertje je richting uit schuift, samen met een warme knipoog. Ik gok op een Thaise take-away, met groene curry die de tranen in je ogen doen springen. Heerlijk, op wandelafstand van mijn huis.

Intussen is onze fantasie geprikkeld, en sturen we regelmatig een mailtje, in de hoop dat we goed gokken. En wie weet, worden we binnenkort getrakteerd op een gratis dineetje. Wat mij betreft, van die gloednieuwe Thai in mijn buurt. I'll keep you posted!