Het was de grootvader van de drie broers Wim, Erik en Filip die in 1959 in Mortsel zijn zaakje in lampen opstartte. “Dat was heel klein, gewoon in zijn tuinhuis”, zegt Filip. “Onze ouders hebben dan de zaak later naar het centrum van Herentals verhuisd, maar sinds 1980 zitten op deze plek op de Herentalseweg in Geel-Punt.”
“Wij hebben de winkel op een bepaald moment van onze ouders overgenomen. De zaak onder de naam ’t Lichtpunt bestaat hier dus 44 jaar, maar daar komt over twee weken een einde aan. Eind februari doen we het licht definitief uit.”
’t Lichtpunt was op een bepaald moment een van de grotere en meest bekende licht- en lampenwinkels in de ruime regio. Maar het is intussen ook een van de weinige nog overblijvende.
“De meeste collega’s zijn intussen één voor één weggevallen. Laten we een kat een kat noemen, de maatschappij is de laatste jaren heel sterk veranderd en niet altijd in het voordeel van de zelfstandige winkels. Het online gebeuren heeft een heel zware impact gehad op onze sector.”
“Mensen staan er niet bij stil dat ze in al die webwinkels eigenlijk niet Belgisch kopen. Of dan komt er zo’n klant binnen die online een lamp heeft besteld en het product met gebroken glas thuisbezorgd krijgt, en dan hier komt vragen om dat te vervangen. Ik zei hem: ‘Heel straf dat u mij kent, meneer, want toen u die lamp wilde kopen, kende u mij blijkbaar niet’.”
Redelijk uniek was dat ’t Lichtpunt ook een eigen lampenatelier achter de winkel had, een zogenaamde lustrerie. In dat authentieke verlichtingsatelier vervaardigde oudste broer Wim decennialang op ambachtelijke wijze lampen en armaturen. Dat waren telkens unieke stukken, op maat van de wensen van de klant.
“Maar dat atelier hebben we eerder al gesloten, een deel van de machines is verkocht”, zegt Filip Roggeman. “Het zorgde er nochtans voor dat wij verlichting konden aanbieden die niemand anders had. Natuurlijk zijn er in die vier decennia tal van trends en stijlen populair geworden en weer verdwenen, maar we hoorden van mensen die hier binnen kwamen juist vaak dat ze blij waren eens andere lampen en armaturen te zien dan in al die andere winkels. We hebben een trouw publiek, generatie na generatie. Van klanten die hier vroeger kwamen kopen, kwamen later ook de kinderen langs.”
“Ik begrijp het ergens wel, dat onze kinderen de winkel niet willen overnemen. Een eigen zaak uitbaten, vraagt heel veel werk en tijd. We waren zes dagen op de zeven open, maar die vrije zevende dag ben je meestal ook voor je bedrijf bezig.”
Filip Roggeman
De lustrerie van Wim is al langer gestopt, Erik heeft intussen zijn pensioengerechtigde leeftijd bereikt, voor Filip is dat over een jaar. Maar het einde van februari betekent ook het einde van ’t Lichtpunt.
“Onze kinderen wilden het niet overnemen, want ze zijn andere richtingen uitgegaan. Al is mijn zoon de vaste lichttechnicus in cultuurcentrum de Werft in Geel. Hij is toch een beetje in de sector gebleven”, zegt Filip met een lachje.
“Ik begrijp het ergens wel, een eigen zaak uitbaten, vraagt heel veel werk en tijd. We waren zes dagen op de zeven open, maar die vrije zevende dag ben je meestal ook voor je bedrijf bezig. We hebben er onze passie en ziel in gestoken. Een overnemer zoeken, is ook lang niet eenvoudig in deze sector. Vind maar eens iemand die dezelfde expertise heeft als Erik of ik. Bovendien vormden wij wel de gezichten van ’t Lichtpunt, wij stonden altijd zelf in de winkel.”
’t Lichtpunt houdt nog tot en met 28 februari totale uitverkoop, met een vaste korting van 80 procent. “Eigenlijk lijkt het nog niet helemaal door te dringen. We zien het hier iedere dag wel leger worden, maar aangezien we hier nog iedere dag moeten zijn, lijkt het als gewoon werk. Ik vermoed dat die laatste dag inderdaad speciaal gaat zijn. Met een lach en een traan, zeker?” besluiten de broers.
