Afdeling Geel zag het levenslicht in 1985, toen afdeling Mol te groot was geworden. De afdeling vond onderdak in de Stationsstraat, bij het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB). In eerste instantie telde de afdeling een twintigtal medewerkers. De werking zag er destijds uiteraard compleet anders uit.
“We reden nog met de iconische geitjes en R4’tjes, er waren geen gsm’s of elektronische verpleegdossiers en spuiten, naalden en verbandmateriaal steriliseerden we nog op de afdeling”, vertelt Mady Mertens, sinds 2018 afdelingshoofd in Geel. “Elke avond moest er ingebeld worden om te horen of er nieuwe zorgen bijgekomen waren. Dat was niet altijd evident. Tablets bestonden nog niet en dus trokken collega’s met witte en gele fiches op pad.”
Complexere zorg
Toen het CLB in 2001 wilde uitbreiden, moest afdeling Geel op zoek gaan naar een nieuw onderkomen. Die vond het in de J.-B. Stessensstraat, recht tegenover het ziekenhuis. Dat appartement bleek al snel te klein, want voor patiëntenteams moest men soms uitwijken naar een ander appartement in hetzelfde gebouw. Het team groeide intussen tot zo’n 40 collega’s, waardoor er een nieuw pand werd aangekocht in dezelfde straat.
“Dat is vandaag nog steeds onze thuisbasis”, vervolgt Mady. “Intussen zijn we met 64 collega’s. Ook de zorg die we bieden is sterk veranderd. Waar vroeger de basiszorg centraal stond, staan we nu ook in voor complexe behandelingen zoals chemo, infuustherapieën en palliatieve zorg. We werken met elektronische verpleegdossiers, met onder meer het wondzorgdossier, en volgend jaar wordt dat nog uitgebreid met modules rond diabetes en palliatieve zorg.”
