UNIZO VKW Limburg Lemmens lodewyckx

1/5 Limburgse productiebedrijven wil het hier afbollen

Bij maar liefst 1/5 van de Limburgse productie- en groothandelsbedrijven bestaat een reëel gevaar van delokalisatie. Zij denken erover Limburg te verlaten als de drempels om te ondernemen nog groter zouden worden. Wat hen het meeste stoort zijn de administratieve lasten, de hoge loonkosten en de aanhoudende vakbondsacties. Anderzijds is er ook goed nieuws: meer dan 8/10 Limburgse bedrijven is van plan om de komende 12 maanden investeringen te doen. Vooral in opleidingen en marketing.

Eerst het goede nieuws uit het jaarlijkse investeringsrapport dat Unizo Limburg en VKW Limburg opstellen aan de hand van een bevraging bij hun leden. Het Limburgse bedrijfsleven toont zich al bij al opvallend investeringsgezind voor 2025: 84% van de ondernemingen plant investeringen binnen de komende twaalf maanden. Binnen de groep van investerende bedrijven zal bijna 3 op 10 méér investeren dan vorig jaar. In de productiesector en de groothandel ligt de investeringsnood veruit het hoogst, in ruim 9 op 10 bedrijven.

Gekeken naar grootte vinden we de hoogste investeringsbereidheid bij de middelgrote en grote bedrijven vanaf 50 werknemers. Maar komend jaar zal ook 1 op 7 bedrijven zeker géén investeringen doen. In de detailhandel en bij de kleine bedrijven met minder dan 10 werknemers zal of kan zelfs 1 op 4 niét investeren.

De waaier aan investeringsdomeinen is breed: 8 op de 10 bedrijven investeren in opleidingen, 7 op de 10 in marketing. Twee derde zet in op software en digitale toepassingen. Daarnaast investeren 6 op de 10 bedrijven in strategie, innovatie, hardware en machines. De helft investeert in rollend materieel. Een kwart van de Limburgse bedrijven verbouwt of breidt de huidige locatie uit. Telkens 1 op 10 kijkt uit naar een nieuwe of bijkomende locatie.

Remmen en drempels
Toch blijven er belangrijke drempels bestaan die investeringen door bedrijven in de weg staan. De hoge loonkost in België wordt door 6 op de 10 Limburgse ondernemingen beschouwd als voornaamste concurrentienadeel en investeringsremmer, samen met de onzekere economische toestand en de krapte op de arbeidsmarkt. Ook administratieve overlast, internationale spanningen en vakbondsacties ontnemen de Limburgse bedrijven meer en meer de zin om te investeren. Die drempels stijgen sterk door in vergelijking met vorig jaar. In de productiesector en groothandel overweegt 1 op de 5 bedrijven zelfs een (gedeeltelijke) delokalisatie van activiteiten of geplande investeringen naar het buitenland.

Ambitie vs onzekerheid

Bart Lodewyckx, gedelegeerd bestuurder van Unizo Limburg, reageert: “Limburgse ondernemers tonen zich opnieuw bijzonder veerkrachtig en toekomstgericht. De wil om te investeren: dat getuigt van ambitie, ondanks een economisch klimaat dat wordt getekend door onzekerheid. Dat is niet alleen cruciaal voor hun eigen groei, maar ook voor de economische vitaliteit van onze regio.”

“Maar, tegelijkertijd mogen we de structurele hinderpalen niet negeren”, aldus nog Lodewyckx. “Door de loonkost, in combinatie met een starre regelgeving, lange vergunningsprocedures en de krapte op de arbeidsmarkt worden ondernemen en investeren onnodig bemoeilijkt. Als beleidsmakers de economische motor écht willen versterken, moeten ze dringend werk maken van een fundamentele hervorming van het loonvormingssysteem en van een lastenverlaging op arbeid.”

Ruben Lemmens, gedelegeerd bestuurder van VKW Limburg, vult aan: “Onzekerheid is de grootste vijand van investeringen. Ze doet consumenten hun aankopen uitstellen en houdt bedrijven tegen om voluit de investeringskaart te trekken. De wereld verandert razendsnel, maar in 2025 lijken we in een rollercoaster van geopolitieke verschuivingen terechtgekomen. Internationale handelsconflicten duiken steeds sneller op en creëren nieuwe onzekerheden — ook voor bedrijven die er niet rechtstreeks bij betrokken zijn.”

“Toch blijven onze ondernemingen investeren, ondanks alles. Dat stemt hoopvol. Zeker als we erin slagen de huidige uitdagingen om te buigen tot kansen . Fundamentele knelpunten, zoals de hervorming van onze automatische loonindexering en onze structureel hoge energieprijzen, blijven voorlopig taboe of dode letter. Dat is onhoudbaar. Als we als land echt werk willen maken van investeringszekerheid, is snelle actie broodnodig.”