De krapte op de arbeidsmarkt was nog nooit zo groot. Ondanks de crisis, is het probleem niet weggewerkt, zo blijkt uit cijfers van de VDAB. Het voorbije jaar bracht allerminst soelaas, want zowel op vlak van ontvangen als van openstaande vacatures, brak 2011 alle records.
Het totale aantal vacatures steeg in Limburg het afgelopen jaar met 18,23%. Dat is iets hoger dan in Vlaanderen, dat een groei kende van +17,21%. Het aantal niet-ingevulde vacatures steeg in diezelfde periode in Vlaanderen echter met 27,24%. Limburg kende een nog drastischere stijging, van maar liefst 37,50%.
Spanning neemt toe
Aan aanbodzijde zien we de omgekeerd evolutie: het aantal Limburgse werkzoekenden daalde met 4,8%. Dat is sneller dan in Vlaanderen, waar er het afgelopen jaar 3,9% minder werkzoekenden waren. Als gevolg hiervan stijgt de spanningsgraad tussen vacatures en werkzoekenden: het gemiddeld aantal werkzoekenden per openstaande vacature daalt in Limburg van 9,2 (2009) naar 5,5 (2011).
9500
“De meeste arbeidsmarktprognoses voorspellen in Vlaanderen een kloof van 100.000 niet-ingevulde jobs. Voor onze provincie verwachten we in 2015 dan ook 9.500 vacatures niet meer te kunnen invullen,” zegt Joël Stockmans, directeur Unizo-Limburg. "Die verhouding zorgt voor een zeer moeilijke zoektocht naar geschikt personeel, met name voor KMO’s, die 3/4 uitmaken van de bedrijven die nieuwe mensen zoeken."
Twee belangrijke pijnpunten: de vorming van de werknemers voldoet volgens Stockmans niet, en de motivatie om te werken voor een loon dat niet veel verschilt van een werkloosheidsuitkering, is beperkt. "Dopgeld is een vangnet, geen hangmat," aldus Unizo.
