Wist je dat... het niet de laaggeschoolden zijn die moeilijk aan een job geraken, maar wel degenen met een ‘gemiddeld’ opleidingsniveau? Waar poetsvrouwen, kassiersters, truckchauffeurs en bewakingsagenten wel nog relatief eenvoudig werk vinden, is dat heel anders voor secretaressen, marketing-assistants of opvoedkundigen. Een trend die ook in de komende jaren niet zal veranderen, voorspelt Wout Van Impe van Mercuri Urval in Hasselt. Een gevolg van het feit dat bedrijven de 'gemiddeld' geschoolden niet moeten en vooral vissen in de vijver van de hoog en laaggeschoolden.
“Enerzijds krijgen middenmoters het in het algemeen moeilijk door de veranderende economische context, anderzijds geraken algemeen opgeleiden moeilijker van start door de manier waarop er gerekruteerd wordt,” stelt Van Impe. De cijfers liegen er niet om. In de afgelopen 20 jaar is het aantal jobs voor laaggeschoolden licht toegenomen met 1,3% en voor hoger opgeleiden met 9%. De grote verliezers zijn te vinden in het middensegment, waar er verhoudingsgewijs 10% minder jobs zijn. Vooral jobs die door software of robots kunnen vervangen worden, en dus geen intensieve handenarbeid of complexer denkvermogen vereisen, staan onder druk.
“We merken in selectieprocedures dat mensen met gemiddelde competenties en toch de juiste expertise, het vaak niet halen,” aldus nog Van Impe. “Ze moeten het afleggen tegen profielen die multi-inzetbaar zijn en over een bredere set van competenties beschikken. Het is bovendien opvallend dat bijna alle werkgevers in dezelfde vijvers vissen van enerzijds hooggeschoolden en anderzijds de 25-45 jarigen. Dit terwijl nergens in Europa meer mensen in deze beide groepen werken dan in België. De huidige werkloosheid verandert hier nauwelijks iets aan, met de ‘war for talent’ als gevolg. En dan is de economische conjunctuur niet eens positief.”
Uitzonderlijk
Mercuri Urval raadt werkgevers dan ook aan om het over een andere boeg te gooien, willen ze de vacatures kwaliteitsvol invullen. “Het is absoluut nodig om niet alleen naar kennis en diploma’s te kijken, maar te focussen op het potentieel van een kandidaat. Iemand die beschikt over positivisme, energie, leergierigheid, sterk samenwerkingsvermogen en mentale flexibiliteit heeft kwaliteiten genoeg om de job evenwaardig in te vullen. De training ‘on the job’ kan de inhoudelijke kenniskloof snel dichten,” stelt Van Impe.
Wie ondanks de schaarste toch alleen in de vijver van specifieke kennis en ervaring wil zoeken, dient zich sterk te profileren als een uitzonderlijke werkgever. “Zeker in Limburg wordt nog veel te weinig de vraag gesteld wat je als bedrijf te bieden hebt om als een aantrekkelijke werkgever beschouwd te worden. De tijd dat de beste kandidaten spontaan naar je toe kwamen omdat je een leuk product of dienst aanbiedt, is voorbij. De meest gegeerde profielen stellen erg hoge eisen, en daar moet je inspanningen voor willen doen die verder gaan dan wat concurrenten te bieden hebben. Een goed verloningspakket, mogelijkheid tot thuiswerk, een uitstekende werksfeer, kansen om zichzelf te ontwikkelen, bonussen bij succes,... het maakt deel uit van de ‘value proposition’. Dat is het antwoord op de vraag waarom iemand zijn huidige werkgever in godsnaam voor jouw bedrijf wil verlaten. Daarover nadenken is een verplichting voor wie niet achter het net wil vissen.”
