De cijfers zijn wat ze zijn: waar de Limburgse stads- en gemeentebesturen in 2014 nog bijna 500 miljoen euro spendeerden aan wegen- en infrastructuurwerken, loopt dat volgens hun begroting in 2019 terug tot amper 100 miljoen. De Confederatie Bouw Limburg en Voka Limburg hangen samen aan de alarmbel: “De voorbije 2 jaar zijn er al 1.500 jobs verloren gegaan in de Limburgse bouwsector. Met dit scenario stevenen we af op een nog veel grotere ramp,” zeggen directeurs Chris Slaets en Johann Leten. “Wegenbouwers en infrastructuurbedrijven hebben geen uitwijkmogelijkheden naar andere sectoren. Zij proberen nu te overleven door offertes aan kostprijs in te dienen, maar gezien de miserabele prognoses van de investeringen, is dat onhoudbaar. Er zullen dus onvermijdelijk meer falingen en afdankingen volgen.”

Voka en de Confederatie Limburg smeken om directe en ingrijpende maatregelen. “Het deblokkeren van investeringsdossiers, het vrijmaken van SALK-middelen, het behoud van Vlaamse budgetten, het effectief uitvoeren van dossiers als de IJzeren Rijn en Lijn 18, het verplicht investeren van de wegentaks in nieuwe wegeniswerken, het afstoppen van de procentuele vermindering die Limburg krijgt uit de Vlaamse investeringspot, enzovoort. Het is duidelijk dat een heel pakket van beslissingen nodig is.”

En ook nog dit: “De overheden zouden beter eerst snoeien in hun eigen apparaat in plaats van de investeringen terug te schroeven,” vindt Johann Leten. “Daar zijn grotere besparingen te realiseren. Het uitstellen en afstellen van broodnodige onderhoudswerken is daarentegen het hypothekeren van de eigen toekomst. De kosten zullen nadien immers alleen maar hoger oplopen.”