Vandaag is het de internationale dag van het bier. Geef toe, die valt een beetje ongelukkig daags na de dubbele Olympische gouden medailles voor ons land.
Het was beter de internationale dag van de champagne geweest. Champagne is tenslotte het bier van de hockeyers.
En dat bedoel ik niet negatief voor alle duidelijkheid. Ik heb het grootste respect voor de professionaliteit waarmee onze Red Lions zich de afgelopen jaren hebben voorbereid op deze Olympische titel. En ik heb nog meer bewondering voor de fairplay die er heerst op een hockeyterrein.
In het voetbal wordt vaak de term ‘champagnevoetbal’ gebruikt. Men zou dat beter ‘biervoetbal’ noemen want als er om de een of de andere reden tijd moet gewonnen worden, dan staan die mannen slapper op hun benen dan de eerste de beste dronkenlap na 15 blikjes Carapils. Het is een fenomeen dat in de hockeywereld gelukkig niet bestaat.
Voetbal en hockey, ze worden alle twee met een bal gespeeld die om het meest in een goal dient te belanden. Het is een beetje zoals een bouwbedrijf en een immokantoor. Het draait bij alle twee om een huis waar zoveel mogelijk moet aan verdiend worden. De metsers drinken een pintje na een zware werkdag, de makelaars drinken champagne na een geslaagde deal.
En Nafi Thiam dan, vraagt u zich af? Haar zou ik noch met een metser, noch met een makelaar durven vergelijken. Zij is eerder de topondernemer die geen enkele uitdaging uit de weg gaat, hoe zwaar en hoe moeilijk die ook zijn. Ze is de hardwerkende zelfstandige die na iedere tegenslag weer opstaat en er nog harder tegenaan gaat.
Zij drinkt geen bier of geen champagne. Zij weet dat wanneer ze denkt dat ze er is, ze er geweest is. Zij is niet voor niets de enige persoon in de Belgische sportgeschiedenis die twee opeenvolgende keren Olympisch goud wint.
Schol op onze Belgische atleten !
