Zeven jaar geleden behaalde de Ekerse Ann-Sophie Schellen haar diploma humane osteopathie. Samen met haar zus, die logopediste is, behandelt ze mensen in een multidisciplinaire groepspraktijk in Berchem (Antwerpen).
“Dat heb ik nu wel op een lager pitje gezet”, zegt ze. “Door me gericht in kaakproblemen te specialiseren, heb ik er sowieso al een beperkter publiek. Met een kindje van zes maanden erbij, is tijd nu ook vrij kostbaar geworden. Ik moest dus prioriteiten stellen en wilde meer voor mijn passie gaan: de behandeling van paarden en honden.”
Niet invasief
Iets doen met paarden is een kinderdroom van Ann-Sophie. Op haar achtste ging ze voor het eerst met Bloso mee op ponykamp. Op haar 21ste kocht ze haar eerste paard. “Ik dacht altijd dat ik dierenarts wilde worden, maar de manier van werken vond ik toch niet bij me passen”, vertelt ze. “Ik wilde paarden eerder ‘niet invasief’ behandelen, met een holistische benadering. Wat dat betekent? Een osteopaat bekijkt het lichaam als een geheel en maakt het met manuele handelingen los. Waar je in kinesitherapie bij bijvoorbeeld nekpijn vooral op de nek werkt, kijk je als osteopaat verder: de stand van het bekken, de rug of een voetblokkade kunnen mee aan de oorzaak liggen.”
Spoedbehandeling
Intussen behandelt Ann-Sophie al vier jaar paarden op verplaatsing. Samen met haar vriend kocht ze vorig jaar een langgevelhoeve aan op de Wiekevorstsesteenweg in Heist-op-den-Berg. Daar is nu ook De Osteo Hoeve gevestigd. “Intussen hebben we onze draai hier goed gevonden”, zegt ze. “Heist is een toffe gemeente. We zitten niet ver van het centrum, maar toch hebben we aan onze hoeve een prachtig natuurzicht met de paarden vlak bij huis. Dat is heel fijn, want vroeger stonden ze op verplaatsing gestald en moest ik er telkens naartoe gaan.”
Momenteel behandelt Ann-Sophie al honden in haar nieuwe praktijk. “Voor de paarden ga ik nog steeds voornamelijk op verplaatsing”, zegt ze. “Op termijn is het de bedoeling dat de spoedgevallen hier terechtkunnen, iets wat je nog niet vaak ziet bij paardenosteopaten in België. De stallen zij nog in aanbouw. Trouwens nog belangrijk: Dierengeneeskunde en -osteopathie zijn heel complementaire disciplines. Er bestaat al een goeie wisselwerking wat doorverwijzingen betreft. Dat begint ook steeds meer te gelden voor huisartsen en osteopaten die mensen behandelen.”
Meer risico’s
Alle soorten honden en paarden zijn welkom bij Ann-Sophie. “Honden komen hier vooral wanneer ze problemen hebben met hun bewegingsstelsel. Manken is daarvan de meest zichtbare klacht”, legt ze uit. “Bij paarden gaat het vaak om meer algemene of uitgebreidere klachten, van gedragsproblemen als bokken of steigeren tot plots niet meer kunnen springen. Meestal behandel ik hobbypaarden, want grote sportstallen zijn vaak verbonden aan vaste personen. Er zijn wel enkele dressuurstallen waar ik geregeld kom voor een preventieve check-up. Ik kijk dan na dat de dieren zeker geen blokkades hebben, zodat ze hun wedstrijden goed kunnen afronden.”
Naast de voor de hand liggende anatomische verschillen tussen mensen en dieren, heeft een dierenosteopaat volgens Ann-Sophie ook een wat risicovoller beroep dan zijn humane tegenhanger. “Over het algemeen laten dieren de handelingen vrij goed toe, maar er bestaat natuurlijk altijd een kans dat je wat te hard op een pijnpunt duwt”, zegt ze. “Het is altijd opletten dat je geen beet of een stamp krijgt. Zelf heb ik dat nog nooit meegemaakt. Je moet de behandeling, en dus ook het vertrouwen tussen jou en het dier, rustig opbouwen.”
