twee (1) Foto RR / Marc Herremans

ANALYSE. Waarom Colruyt aankooplimiet oplegt voor basisproducten

De prijs voor basisproducten als zout, bloem en suiker ligt op dit moment zo laag bij Colruyt, dat opkopers een zaakje geroken hebben en de rekken dreigen leeg te kopen. De supermarkt legt daarom tijdelijk een maximum op. “Het systeem zit scheef”, zegt retailspecialist Pierre-Alexandre Billiet.

Maximaal 10 stuks per klant. Zo blijft er genoeg over voor iedereen.” Het briefje dat dezer dagen in de winkels van de Colruyt hangt bij basisproducten als bloem en suiker, brengt flashbacks naar de coronacrisis naar boven. Zijn we weer met z’n allen aan het hamsteren geslagen?

Neen: het is niet de gewone klant die hamstert, maar iemand anders, zo blijkt. “We zien de voorbije weken dat opkopers en doorverkopers grote volumes opkopen, waardoor de rekken leeg dreigden te geraken”, zegt Nathalie Roisin van Colruyt. “Daardoor beperken we het aantal stuks per klant.”

Lage prijzen

Die opkopers hebben een zaakje geroken, omdat de prijzen op dit moment zo laag liggen. “Voor veel basisproducten zijn er op dit moment inderdaad zeer lage prijzen”, zegt Roisin. “En aangezien wij bij Colruyt altijd de laagste prijzen garanderen, zijn die producten het goedkoopst bij ons.”

Het gaat om acht producten, allemaal de eigen merken (Boni en Everyday), zegt Roisin. “Suiker, bloem, diepvriesfrieten, zout: dat soort producten.” Zout kost op dit moment 29 cent per kilo bij Colruyt, tarwebloem 35 cent, suiker 89 cent. Je mag er maximaal tien per keer van kopen. “Voor het overgrote deel van de gewone klanten zal dit dus geen problemen veroorzaken”, zegt Roisin.

Superettes

Wie zijn dan die “opkopers en doorverkopers”? “Dat zijn dan kleinere superettes en voedingswinkels bijvoorbeeld, of nachtwinkels”, zegt Pierre-Alexandre Billiet, retailexpert bij kennisplatform Gondola en docent retail management aan de Solvay Business School. “Voor hen is het nu goedkoper om hun producten te kopen bij Colruyt dan bij hun eigen leverancier. Dus is het voor hen een goeie zaak om nu grote hoeveelheden op te kopen en dat dan in hun eigen rekken te leggen.”

Maar zijn die producten dan echt zo goedkoop? We werden de afgelopen maanden toch om de oren geslagen met alarmberichten over torenhoge prijzen en “voedingsinflatie”? “Veel basisproducten zijn intussen weer fors lager in prijs op de internationale markten”, zegt Billiet. “Graan kostte 430 euro per ton in 2022. Nu is dat 250: veertig procent minder dus.”

Prijsvolger

Dat heeft zijn invloed op de prijzen in de rekken. De concurrentie is dan ook bikkelhard. “Buitenlandse supermarkten als Albert Heijn, Aldi en Lidl hanteren in België lagere prijzen dan in hun thuisland, om marktaandeel te winnen. Dat speelt dus allemaal mee”, zegt Billiet.

Volgens Nathalie Roisin van Colruyt kunnen professionele klanten nog altijd boven de aankooplimiet gaan, maar dan moeten ze wel vooraf reserveren. “We willen vooral de lege rekken vermijden”, zegt ze.

Het lijkt een cynisch, bijna abstract spel van internationale marktnoteringen, meedogenloze concurrentie en grote spelers die tot op de bodem gaan qua prijs. “Het systeem zit scheef”, zegt Billiet. “De voedingssector is totaal geliberaliseerd en is volledig onderworpen aan speculatie op de internationale markten. En dan krijg je dit soort situaties.”