We leven al een jaar lang op hoop. Elke inspanning die van ons gevraagd werd, of het nu thuiswerken is, Kerstmis vieren zonder familie of mondmaskers dragen en handen ontsmetten overal waar we komen, we deden het telkens in de hoop snel terug naar normaal te kunnen gaan. Met de lente in aantocht groeide de overtuiging bij de bevolking dat we goed bezig waren en we weldra ons heerlijke leventje terug zouden krijgen. Kappers en contactberoepen mochten eindelijk terug aan de slag, de buitenbubbel werd uitgebreid en met de opening van de horecazaken op 1 mei in het vooruitzicht, kon ons geluk niet meer stuk.
Een hele organisatie
Zelf ben ik naast journalist, eigenaar van een dansschool. Wij hebben de voorbije weken alles in het werk gesteld om onze leden te verdelen over bubbels van 10 en buiten te laten dansen. In weer en wind (want storm Evert raasde door het land) gaf ik les. Elke avond stevig ingepakt met thermisch ondergoed, twee broeken over elkaar, muts en handschoenen stond ik paraat om onze sporters, die al sinds november stil zaten, opnieuw een leuke tijd te bezorgen. En ik was lang niet de enige. Op sociale media zag ik beelden verschijnen van heel wat andere dansscholen met creatieve oplossingen. Net als jullie, zijn wij ondernemers die ondanks alle tegenslag de boel draaiende proberen te houden.
Terug bij af
Maar wat blijkt: alle inspanningen van afgelopen weken worden vanavond misschien wel opnieuw teniet gedaan door een nieuwe lockdown. Ik heb het gevoel dat we terug bij af zijn. De hele nachtmerrie begint gewoon opnieuw. We krijgen een strenge lockdown net als in maart vorig jaar. En hoewel ik geloof dat consequent zijn en alle sectoren sluiten een goede manier is om het virus een halt toe te roepen, wil dat nog niet zeggen dat ik het fijn vind.
Kappers en contactberoepen die net terug open waren, zullen opnieuw al hun klanten mogen annuleren. Horecazaken leven verder in onzekerheid of 1 mei wel een haalbare kaart wordt. Sportverenigingen en jeugdbewegingen kunnen hun kampen, die ze tot tweemaal toe gereorganiseerd hebben, vermoedelijk definitief opdoeken. En ook ik kan opnieuw in mijn zetel gaan zitten en de inkomsten zien verdwijnen.
Laat ons hopen dat het de laatste lockdown wordt en iedereen, maar dan ook echt iedereen, zich aan de regels houdt zodat het zijn effect niet mist. En dat ze ondertussen wat vaart zetten achter die hele vaccinatiestrategie, want ik kan me wel voorstellen dat ik niet de enige ondernemer ben wiens emmer meer dan vol is.
