GENT - Kleine zaken kunnen moeilijk opboksen tegen de grote ketens en moeten alsmaar vaker de boeken sluiten. Zo ook Luc Rogge, gespecialiseerd in serviezen en keukengerei. Opnieuw een bekend gezicht in de Gentse winkelstraten dat de deur definitief achter zich toetrekt. “Ik hoopte mijn zaak te kunnen overlaten aan mijn zoon. Maar ons zakencijfer laat dat niet toe. We zijn verlieslatend geworden.” Rogge wijst als oorzaak onder meer naar het circulatieplan.
De familie Rogge is al zestig jaar in de stad aanwezig met porseleinwerk, serviezen, glazen en keukengerei. De jongste generatie splitste zich op. Maurice Rogge is gevestigd in de Steendam en Dok Noord. Luc zat eerst in de Zonnestraat en nu in de Voldersstraat.
"Mijn omzet is met de helft gedaald", vertelt Luc Rogge aan de krant Het Nieuwsblad. Meteen daarna wordt er met de vinger gewezen naar het circulatieplan. "Onze klanten komen niet meer naar Gent. Of ze zijn met de fiets of met het openbaar vervoer en dan kopen ze nog wel een pakje servetten of een kurkentrekker, maar geen groter stukken meer. Vroeger parkeerden de mensen op de Kouter en kwamen ze na hun aankoop de spullen voor de deur oppikken. Maar dat gaat niet meer.”
Primark-klanten
Rogge beaamt dat het druk is in de stad, maar volgens hem zijn het vooral toeristen en studenten. "De plaatselijke klanten blijven weg", vertelt hij. "En de Primark-klanten, die komen ook niet naar winkels als de onze." Dat merk je ook aan de evolutie van de stad. Steeds meer klassieke winkels verdwijnen. In de plaats komt meestal horeca, dat het wel nog steeds goed doet.
Maar Rogge wijt zijn beslissing ook niet alleen aan de mobiliteit in de stad, ook de sector waarin hij werkt is grondig veranderd. “De grote ketens hebben ook horeca, scholen en ziekenhuizen als klanten en doen het nog goed. Maar wij focussen op de particuliere klant.”
Met het verdwijnen van de huwelijkslijst
“Vroeger – en dat is nog niet zo lang geleden – hadden jonge koppels een huwelijkslijst. Een servies en bestekkoffer waren standaard als je trouwde. Voor onze winkel betekende dat 30 tot 40 procent van onze jaaromzet. Dat is met de jaren zo goed als helemaal verdwenen. Nu willen de jongeren geld. Een klassiek servies in porselein interesseert hen niet meer.”
En dan is er de moordende concurrentie van het online shoppen. “Vroeger kozen mensen hier iets dat we moesten bestellen. Ze betaalden een voorschot en vonden het niet erg om enkele weken of zelfs een maand op de nieuwe glazen te wachten. Nu is er geen geduld meer. Wie online koopt, krijgt morgen alles geleverd. Als kleine spelers kunnen wij daar niet meer tegenop.”
Overlaten aan zoon
Luc Rogge is 62 jaar. Het plan was om nog enkele jaren door te doen en de zaak dan aan zijn zoon over te laten. “Maar hij wil niet en hij zou ook niet mogen. De winkel is momenteel verlieslatend. In plaats van een job is het een hobby geworden. En dan nog een hobby die veel geld kost.”
