Hélène Sajfrt raakte gefascineerd door juwelenontwerp toen ze haar eigen trouwringen creëerde. Daarmee werden de eerste zaadjes geplant voor een nieuwe richting, die haar leidde naar diverse bijscholingen, waaronder een opleiding aan het prestigieuze Central Saint Martins in Londen. De echte ommekeer kwam na haar borstkankerdiagnose: een ingrijpende periode die haar aanzette haar carrière als architecte te herbekijken. Het gebrek aan creatieve autonomie en tastbaar handwerk maakte dat haar vroegere droom niet langer volstond.
“Als architecte voelde ik me vaak gevangen in een systeem van regels en stedenbouwkundige normen”, vertelt ze. “Juwelen ontwerpen én maken geeft me de vrijheid die ik zocht: de mogelijkheid om zelf van nul af aan te creëren en mijn creativiteit onbegrensd te uiten.”
Daarmee kon ze ook meteen haar nieuwe realiteit op een zinvolle manier vormgeven. Ze putte kracht uit haar ziekte en zette alles op alles om haar ambitie waar te maken. Met Sajfrt combineert ze haar levenslange passie voor architectuur met een nieuw ambacht om opnieuw iets te doen dat haar echt vervult.
Geen collecties, maar families
Sajfrt onttrekt zich wel van de traditionele mode- en juwelenindustries, waar seizoensgebonden collecties verschijnen. In plaats daarvan werkt ze met juwelenfamilies die telkens vertrekken vanuit een artistiek anker, waaruit de andere ‘familieleden’ organisch voortvloeien. Zo ontwikkelde ze al twee juwelenfamilies, elk met een eigen verhaal. Zo kwam de reeks ‘Engrenages’ voort uit een fascinatie met de mechaniek achter een fietsketting, nadat die van de fiets van haar zoon was gevallen.
Haar juwelen zijn overigens ook honderd procent Belgisch. Het zilver en goud wordt door Belgische leveranciers aangeleverd, waarna ze in haar Brusselse atelier vervaardigd worden tot “draagbare kunstwerkjes”.
