Artex, het reclamebureau van de broers Wouter en de inmiddels gepensioneerde Diederik Pattyn, is sinds jaar en dag een vaste waarde in de sector. Etienne Dermaut sleet er – net als zijn gewaardeerde en charmante vrouw Colette – quasi zijn hele professionele leven. Diederik Pattyn haalt superlatieven boven als hij het heeft over de samenwerking met de man die bijna veertig jaar zijn rechterhand was.
“Etienne verzorgde voor ons de mediaplanning en de mediaankopen”, vertelt Diederik Pattyn. “Hij zorgde ervoor dat er voor rekening van onze klanten-bedrijven publiruimte werd aangekocht bij de geschreven media, zowel in eigen land als in het buitenland. Hij kweet zich onberispelijk van die taak. Hij kende het hele scala. Als ik aan hem terugdenk komen een hele reeks woorden naar boven die hem helemaal typeren: trouw, loyaal, professioneel tot-en-met, veeleisend voor zichzelf en de medewerkers, engagement als hoogste goed. Hij was erg competitief aangelegd, en legde de lat permanent hoog. Het waren allemaal zaken en waarden die hij als topsporter in zich droeg.”
Een echte BV
Etienne Dermaut stapte in West-Vlaamse bedrijfskringen en sportmiddens door het leven als een echte BV, al zocht hij zelf de schijnwerpers niet meteen op. Hij kende iedereen en iedereen kende hem. Als bekende Roeselarenaar onder meer. In het boek ‘Heerlijke Roeselarenaars‘ (uitgegeven bij de modeluitgever Bibliodroom uit Meulebeke), werd hij enkele jaren terug ook breedvoerig geschetst. Hij werd daar geportetteerd als een maniakale winner en scoorder.
- Zijn vader Michel runde een eigen drukkerij en was erg begaan met sport. Geen wonder dat de appel niet ver van de boom viel al wist men in het Roeselaarse college aanvankelijk niet meteen in welke sport ‘Tienne’ zou uitblinken. Hij was immers in zowat ale sporten een uitblinker. Finaal zou zijn rijzige gestalte (1 meter 96) hem naar de basketsport en de ploeg van zijn thuisstad (Wytewa) leiden. Naast zijn vrouw Colette, werd basket de tweede grote liefde van zijn leven.
Unieke Grand Slam
Als absolute uitzondering maakte de sierlijke speler die Dermaut was, een unieke Gand Slam vol: hij speelde in eerste klasse voor de vier West-Vlaamse clubs (Oostende, Kortrijk, Ieper, Brugge). Niemand deed hem dat voor of achter en overal hielp hij het verschil maken in de score. Geen wonder dat hij ook als international doorbrak. In lagere regionen was hij nog aan de slag bij Aalter, Wevelgem en de corpoploeg van Wikings KBBC, waar hij op een naast het veld zalige tijden beleefde. Toen basket niet meer lukte, klom hij stevast op zijn stalen ros.
In 1993 zou hij als assistent-coach de Belgian Lions ook een ticket helpen bezorgen voor het EK, toen een sportieve stunt van belang. Hij noemde dat zijn mooiste herinnering. Maar hij voelde zich, na zijn actieve carrière als speler, niet te min om in de rol van coach zijn basketwijsheid over te brengen bij provinciale clubs zoals onder meer bij Zwevezele en Wikings KBBC. De voorbije tien jaar stond hij in dienst van BC Oostende, waar hij op professionele wijze de refs begeleidde.
Zijn heengaan leidt naar grote verslagenheid bij al wie hem goed gekend heeft. Want er was maar één Etienne Dermaut, één zo’n unieke persoonlijkheid met uitgesproken en belegen meningen over welk onderwerp dan ook. Want het leven was doen, osan deure doen, maar ook denken, osan deure denken.
foto onder: Etienne Dermaut (midden) bij de nationale ploeg
