Sabbe Ivan 25

Ivan Sabbe ziet voor ondernemers geen vette vissen liggen in de pan van Bart De Wever

BAVIKHOVE - De politiek heeft hij inmiddels goed en wel verlaten, maar daarmee is hij zijn kritische stem nog niet kwijt: ondernemer en investeerder Ivan Sabbe. Op vraag van Made in West-Vlaanderen liet hij zijn oog glijden over het programma van de regering De Wever I. Met vooral aandacht in de richting van wat ondernemers bezig houdt en kan boeien. Maar dat is weinig soeps, vindt Sabbe.    

Ivan Sabbe slaat meteen nagels met koppen en veel ondernemers zullen het ongetwijfeld met hem eens zijn.

“Met dit regeerakkoord zijn een aantal historische pijnpunten benoemd en voor bepaalde ook een oplossing aangereikt”, aldus Ivan Sabbe. “Er ontbreken echter concrete maatregelen voor het afslanken van de overheid, het verminderen van de regelgeving of het vervangen van subsidies door vermindering van de vennootschapsbelasting. Bovendien is de prijs die ondernemend Vlaanderen voor dit akkoord betaalt vrij hoog. Zo was er de verwachting dat de meerwaardebelasting toch ruim zou gecompenseerd worden door een aantal vette vissen in de pan. Maar die vissen vind ik niet. De centrumrechtse krachten hebben hun belangrijkste joker uit handen gegeven en bij toekomstige begrotingscontroles is het te vrezen dat er nog meer belastingen op ons zullen afkomen. Vooruit heeft duidelijk boven zijn gewicht gebokst. Het is naar mijn aanvoelen tijd om na te denken over een samenwerkingsformule met Vlaams Belang zoals Mark Rutte dat in Nederland gedaan heeft in het verleden, al is het dan onder de vorm van een gedoogbeleid.”

Hoofdstuk per hoofdstuk

In zijn analyse neemt Sabbe onderwerp per onderwerp onder de loepe. Hij gaat geen enkel thema uit de weg.

Institutionele hervormingen.

“Op zich al uniek dat een Vlaams nationalist eerste minister wordt van het Federale België.” aldus Sabbe. “Dit geeft meteen ook aan dat Vlaamse onafhankelijkheid een utopie is. Zoals dit ook het geval is in Catalonië en Schotland. Meer nog, onze nationale luchthaven is niet los te koppelen van Brussel, de Vlaamse instellingen evenmin en het spoorwegennet al zeker niet. Het enige wat we kunnen en zouden moeten bereiken is het Zwitsers model waarbij, in tegenstelling tot het Belgische model, de kantons (gewesten) niet alleen verantwoordelijk zijn voor hun uitgaven, maar ook voor hun volledige inkomsten en dit met een absoluut minimale federale structuur er bovenop voor zaken als defensie, politie, justitie en buitenlands beleid. Het regeerakkoord spreekt ook met geen woord over het Brussels gewest en de gigantische schuldenberg die daar permanent nog opgehoogd wordt. Toch is het te verwachten dat de federale overheid hier zal moeten tussen komen om op termijn de kredietrating van België niet in het gedrang brengen.”

Werken loont?

In dit regeerakkoord is de beperking van de werkloosheid in de tijd tot 2 jaar historisch en uniek. “Maar er worden geen maatregelen voorzien om de verhuis van deze werklozen naar het OCMW (gemeentelijke bevoegdheid) te verhinderen”, stelt Ivan Sabbe vast. “Dus is hier heel sterk de vraag of deze werklozen wel naar de arbeidsmarkt zullen vloeien? Het plafonneren van het geheel aan sociale bijstand en voordelen is positief, maar dat zal moeten bijgehouden worden in een centraal register. De vraag is of dit centraal register zal werken. In het verleden heb ik als Vlaams parlementslid namelijk mee het Gipod (Generiek informatieplatforn Openbaar Domein) goedgekeurd. De praktijk bewijst dat het niet werkt. Hopelijk zal het centraal register voor sociale bijstand dit wel doen.”

Langdurige ziekte.

De werkgevers die al instaan voor het gewaarborgd maandloon van de eerste maand bij ziekte, gaan nu ook nog 30% moeten betalen van de 2 daaropvolgende maanden”, stelt Ivan Sabbe vast. “Bedrijven gaan dus extra betalen voor niet-werkenden, voor wiens ziekte ze nauwelijks of geen verantwoordelijkheid dragen. Wel valt de mogelijkheid voor ziekteverlet zonder ziektebriefje weg, en maaar goed ook.”

Indexering.

De indexering van de lonen, hoewel deze in de ons omringende landen niet bestaat, blijft overeind. “Wat begrijpelijk is in het streven naar een compromis”, aldus Sabbe. “Anderzijds blijft de indexering van de wedden van de ambtenaren op basis van de spilindex ook bestaan.”

Perfomantie van de overheid.

“In België werkt 34 % van de actieve bevolking bij of voor de overheid ‘in brede zin'”, zegt Ivan Sabbe. “Het Europees gemiddelde is 25%. In het regeerakkoord is er nergens sprake van het terugbrengen van het ambtenarenbestand richting Europees gemiddelde, waar het grootste besparingspotentieel ligt, als men natuurlijk bereid is om de overdreven regelgeving drastisch terug te schroeven.”

Fiscaliteit.

De meest expliciete en uitgewerkte maatregel in het regeerakkoord is de meerwaardebelasting bij verkoop van aandelen, naast een resem kleinere fiscale maatregelen. “Dit alles treft voornamelijk de vrije beroepen, zelfstandigen en ondernemers”, treurt Sabbe.

Subsidies.

“Er wordt al aangehaald dat de subsidies zullen verminderd worden, maar hier staat geen enkel bedrag tegenover”, stelt Ivan Sabbe vast. “Integendeel, de FPIM (Federale participatie- en investeringsmaatschappij) zal worden ingezet om defensie investeringen te stimuleren. Dit is eens te meer noodzakelijk, zeker in het licht van het recente rapport van het Rekenhof. Maar ook voor het Rekenhof is het niet duidelijk waar 60 miljard euro aan overheidssubsidie heen gegaan zijn.”

Meer nettolonen

Op zich is het streven naar een betere verhouding tussen loonkost en nettoloon een goede zaak, vindt Ivan Sabbe. “De vraag is wie in 2029 de 1.200 euro verschil op jaarbasis nog zal voelen na het horden lopen over inflatie en indexering”, zegt hij. “Hier opnieuw is enkel de afslanking van de overheid de enigste mogelijkheid om daadwerkelijk de verhouding tussen netto- en brutoloon structureel te verbeteren.

Pensioenen.

“De gelijkschakeling van de pensioenen is een goede zaak, maar is een werk van lange adem en in kleine stapjes tot 2042”, denkt Sabbe tot slot.