“Van de commerciële kant kan ik nog altijd zenuwachtig worden. Gaat het wel verkopen? Ik heb een tachtigtal mensen in dienst, en als goede huisvader van een vennootschap moet ik erop toezien dat ik alles kan blijven betalen. Want mensen kopen en dragen nu op een andere manier kleren: niet voor drie generaties, maar voor één, en je ziet het verschil tussen de moeder en de dochter ook steeds moeilijker. Maar die angst is voor mij als een rondpunt waarop je goed moet nadenken wat de beste keuze is. Angsten zorge voor een ingebouwde veiligheid.”
bron: De Tijd
