“Vier op de tien kmo’s ondervinden hinder van stakingsacties, terwijl amper drie procent van de werknemers effectief deelneemt”, aldus Herman Hillaert, directeur UNIZO West-Vlaanderen. “De actiebereidheid bij kmo-medewerkers is onbestaand, maar ondernemers draaien wel op voor de schade. Dat is niet langer houdbaar. Wie beweert op te komen voor de werkende mens, zou er goed aan doen dat niet te doen ten koste van wie werk mogelijk maakt.”
Voor UNIZO heeft dit nog weinig te maken met solidariteit, maar meer met syndicaal theater. Herman Hillaert verwoordt het zo: “Deze nieuwe acties richten zich tegen een hervormingsregering die net probeert onze economie, sociale zekerheid en overheidsfinanciën weer structureel gezond en toekomstbestendig te maken. Je kan niet blijven actievoeren tegen elke maatregel die een vakbond niet zint. Dit is een puur syndicaal protest, met onze Kmo’s als gijzelaar. En zo loopt de geleden schade van honderden miljoenen alweer verder op.”
Recht op staken is plicht tot rede
UNIZO herhaalt haar dringende oproep voor een wettelijk kader dat het recht op staken in balans brengt met het recht op ondernemen. Vandaag kan men het land platleggen zonder enige verantwoordelijkheid voor de gevolgen. Dat is niet meer van deze tijd, vindt UNIZO.
“We hebben nood aan duidelijke grenzen, transparantie over het doel van acties en responsabiliteit”, dixit de West-Vlaamse voorzitter van de werkgeversorganisatie. “Niet om protest te verbieden, maar om redelijkheid te herstellen. Want recht zonder plicht is willekeur. En recht op staken, is plicht tot rede.”
Gelijktijdig worden nog 4 eisen op tafel gelegd:
- Een duidelijk wettelijk kader voor vakbondsacties en stakingen, met grenzen, verantwoordelijkheden en transparantie over de aard en het doel van de acties
- Recht op werken en ondernemen in de grondwet, als tegengewicht voor het stakingsrecht.
- Rechtspersoonlijkheid voor vakbonden, zodat verantwoordelijkheid kan worden gekoppeld aan de gevolgen van acties
- Acties en staking als laatste redmiddel, niet als startpunt, overleg eerst, proportionele acties en stakingen zijn enkel geoorloofd indien alle middelen van overleg zijn uitgeput en de uitoefeningsgrenzen worden nageleefd.
Sociaal overleg
Het regeerakkoord reikt de hand aan het sociaal overleg. Het legt tientallen opdrachten bij de sociale partners, van de herziening van de loonnorm en de automatische index tot de evaluatie van het stakingsrecht in het Herenakkoord. “We staan op een cruciaal moment om ons samen te buigen over belangrijke maatschappelijke dossiers”, vindt UINIZO dat de vakbonden oproept om de hand te grijpen en niet af te slaan. “Laat ons aan tafel zitten, laat daar uw stem horen, niet op straat. Het sociaal overleg is er net om te praten, te onderhandelen en oplossingen te vinden die rekening houden met alle partijen.”
Boodschap aan vakbond
UNIZO eindigt zijn missie met een boodschap aan de vakbonden.
“Beste vakbonden, neem jullie verantwoordelijkheid. Als jullie echt bezorgd zijn om de koopkracht en jobs, leg je de economie niet voor een zoveelste keer lam. Wil je staken? Prima. Maar doe het op een manier die de mensen die dit land rechthouden niet schaadt. Voer actie op een aanvaarbare manier tijdens de vrije tijd of in het weekend.”
