De Limburgse ondernemers hebben er alle moeite mee om de balans tussen werk en het privéleven in evenwicht te houden. Dat blijkt uit een onderzoek van Unizo Limburg bij 293 van haar leden. Aanhoudende stress, met fysieke en/of mentale klachten als gevolg, is een serieus probleem. Bijna de helft zoekt daarvoor geen hulp.
Het onderzoek schetst een triest beeld van de Limburgse eigenaar-ondernemer: lange werkdagen, aanhoudende stress die vaak leidt tot conflicten thuis, te weinig tijd voor het gezin of vrienden, weinig vakantie, te weinig tijd voor hobby’s of sport… De ondernemer lijkt wel een sociale of mentale sukkelaar. “Dat is kort door de bocht,” zegt Bart Lodewyckx, directeur van Unizo Limburg. “Voor heel wat ondernemers is hun zaak bij wijze van spreken ook hun hobby. Maar de Limburgse ondernemer heeft wel problemen om de balans in evenwicht te houden, zoveel is duidelijk.”
De belangrijkste resultaten van het onderzoek tonen onder meer aan dat:
– Meer dan de helft van de zelfstandigen werkt meer dan 60 uur per week, 1 op 4 zelfs meer dan 70 uur. De grote meerderheid werkt ’s avonds na 20 uur nog, 1 op 10 ook ’s nachts. Op werkdagen moeten 3 van de 10 het stellen met 6 uur slaap of minder.
– Iets meer dan de helft slaagt er niet evenwicht te vinden tussen werk en privé. En blijkbaar is het moeilijker dan pakweg vijf jaar geleden. Mee aan de basis daarvan: de smartphone, tablet en laptop. Beter bereikbaar zijn betekent dat slechts 6% procent voldoende tijd vindt voor de partner en/of de kinderen.
– Bijna 6 op de 10 geeft aan dat werkstress een oorzaak kan zijn van conflicten thuis. Een negatieve spiraal dus.
– Tijd voor hobby’s, sport of vakantie is er nauwelijks. Een kwart van de ondernemers neemt minder dan een week per jaar vakantie. Iets meer dan de helft moet het stellen met twee tot drie weken vakantie per jaar.
– Maar liefst 6 op de 10 ondernemers had het afgelopen jaar af te rekenen met aanhoudende stress, met fysieke en/of mentale klachten. De grote meerderheid – 9 op 10 – blijft werken bij ziekte. Het ergste is dat bijna de helft het niet nodig vindt om voor die lichamelijke of mentale klachten hulp te zoeken.
Wat er kan aan gedaan worden? De grote meerderheid – 7 op 10 – wijst naar een vermindering van de administratieve lasten. Dat zou al een hele hulp zijn. Een beter statuut voor de zelfstandige staat ook hoog op het verlanglijstje…
