“We hadden het al wat voor ons uitgeschoven, maar de voorbije weken lag het als een moeilijk vraagstuk op mijn bord: het opstellen van de budgetten voor 2021. Op zich iets waar je als ondernemer van een start-up met veel goesting aan zou werken, maar in deze tijd toch helemaal anders. En duidelijk niet bij mij alleen, ook bij onze klanten. De onzekerheid knaagt bij iedereen. Wat gaan we in 2021 van onze business mogen verwachten? Hoewel we als jong bedrijf voor gigantische uitdagingen staan, heb ik op heel wat vragen momenteel geen antwoord. Zonder het vertrouwen in een goede afloop te verliezen, durf ik me nu toch kwetsbaar op te stellen naar onze medewerkers, klanten en aandeelhouders.
In onze business, de rekrutering, zagen we de voorbije jaren een toenemende schaarste en een ongeziene “war for talent”. Door de impact van het coronavirus op de arbeidsmarkt komt er stilaan een kentering voor mij en mijn collega’s in de sector. Al blijft een grote ontslaggolf momenteel gelukkig nog uit, toch krijgen onze kantoren nu al veel meer reactie op de openstaande vacatures. Het evenwicht tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt lijkt enigszins terug in balans te komen. Het zijn trouwens niet altijd de werkzoekenden die noodgedwongen op zoek gaan naar een nieuwe job. Er zijn ook mensen die deze periode gebruiken om alles in perspectief te plaatsen, tijd nemen om na te denken over hun verdere professionele toekomst. Wim Verhoeven, hoofdredacteur bij Trends, gaf recent in zijn opiniestuk aan dat de job van loopbaancoach een knelpuntberoep zal worden wanneer de regimes van tijdelijke werkloosheid en uitstel van betalingen niet langer houdbaar zijn. Een beangstigende maar niet irreële gedachte, lijkt me.
En toch, en toch wil ik de verwachtingen temperen als het gaat over de werkzoekenden die binnen afzienbare tijd vrijkomen op de arbeidsmarkt. Maar al te vaak hoor ik nu ondernemers die geloven dat het hogere volume aan kandidaten hun rekruteringsproblemen eindelijk weer vanzelf zal oplossen. Halleluja! Maar zo simpel is het niet. Het is niet omdat er meer keuze is, dat de oplossing voor het rapen ligt. Kandidaten zoeken meer en meer naar de zingeving van hun job en bij uitbreiding van het bedrijf waarvoor ze werken: Tot wat leidt mijn job? Welke impact heb ik? Voor wat staat mijn werkgever? Allemaal vragen die kandidaten mij terecht stellen. De perfecte match zal dus ook in het ‘nieuwe normaal’ geen vanzelfsprekendheid zijn.
Anderzijds opereren de werkgevers ook in een nieuw tijdperk dat hen verplicht hun organisatie heel kritisch onder de loep te nemen en veranderingen door te voeren. In deze nieuwe aanpak spelen medewerkers een cruciale rol. Ook zij moeten hun verantwoordelijkheid durven opnemen, meedenken met hun werkgever en flexibiliteit tonen onder het motto: “one team, one goal”. Het zijn deze uitdagende tijden die ons dichter bij elkaar kunnen brengen, werkgever en werknemers. Nu ervaren we pas echt wat we aan elkaar hebben. Daarom pleit ik voor medewerkers die hun voetjes op de grond houden, de kop niet in het zand steken en begrip tonen voor de flexibiliteit van werkgevers.
Uiteindelijk gaat het niet over ‘wie aan zet is’ op de arbeidsmarkt, we zijn samen aan zet, ook in het nieuwe normaal. Laat ons daar samen in blijven investeren. Zeker nu in het veelvuldig remote (tele)werken roep ik de werkgevers op om heel veel aandacht te besteden aan de persoonlijke onboarding van nieuwe medewerkers. Ik besef dat dit niet eenvoudig is maar een eerste indruk kun je maar één keer maken dus grijp die kans! Zet (digitale) werkgroepen op waarin medewerkers kunnen meedenken en kunnen leren van elkaar, geef opleidingen, beloon werknemers die nieuwelingen opleiden. Investeer in mensen en laat de vele HR-specialisten je daarbij helpen want dat is ons vak, ook in het nieuwe normaal. We adviseren je en temperen de verwachtingen langs beide zijden, om telkens opnieuw de ultieme oplossing te vinden!”
