“Nee, een goede student ben ik nooit geweest”, geeft hij grif toe. “Ik was wel heel praktisch aangelegd. En avontuurlijk. Toen ik 19 was ben ik voor 2,5 jaar naar San Diego getrokken om me in multimedia te verdiepen. Die technologische kennis kwam goed van pas in mijn eerste werkervaringen bij KPN en Eunet. Het was pas rond 2000 dat ik de stap naar het familiebedrijf maakte. Topcom was in 1991 opgericht door mijn vader Stan, die eerder, in 1977 al, samen met zijn broer Luk de telecomketen Essec was begonnen en daarna zijn eigen weg was ingeslagen. Ik ging bij Topcom solliciteren, net als de andere kandidaten. Na een pittige reeks van proeven en interviews, mocht ik als werknemer starten in een nieuwe afdeling. Als eerste in België verkochten we wifi-modems en andere nieuwe, technologische toepassingen als VOIP. Een succes. Dat trok meteen de aandacht van grote spelers, en in 2005 verkochten we een belangrijk deel van het bedrijf aan een private equityspeler. We bleven zelf aan boord, maar moesten ineens andere doelstellingen nastreven. Voor de investeerder waren de groei en de winst prioritair, maar net op dat moment stortte de business in de hele sector in. Overmacht, maar toch werden wij als bedrijfsleiders in vraag gesteld en onder druk gezet, wat ons deed besluiten om een andere weg in te slaan.”
Voorgerecht:
De chef van Mardaga maakte als voorgerecht: kalfszwezerik met witte asperges en kalfsjus. De begeleidende wijn was een Edda uit Puglia, 100% Chardonnay.
Vader en zoon Lowette gingen op zoek naar nieuwe uitdagingen. “Het was op een beurs in de VS dat ik Contigo ontdekte, een Amerikaanse producent van waterflessen, die een verdeler zocht in Europa. Ik geloofde sterk in het potentieel en wist hen te overtuigen om met ons in zee te gaan. Het enthousiasme om eraan te beginnen was enorm.”
Stijn sprak over het idee met zijn jeugdvriend Tom Hoogmartens, die meteen interesse toonde en mee op de kar sprong. “We hebben onze hele spaarboek leeggehaald om het concept van de persoonlijke, hervulbare waterfles voor op het werk, school, bij het sporten of onderweg, hier te lanceren”, vertelt hij. “We kregen van de Amerikanen carte blanche om de marketing te organiseren en daar hebben we heel sterk op ingezet. We zijn via beurzen en andere kanalen van de eerste seconde gaan ‘knallen’. En hoewel we ‘maar’ distributeur waren, hebben we altijd voor het merk gewerkt alsof het van ons was. En dat liep direct als een trein. Het eerste jaar, 2010, wisten we al af te sluiten met winst. We gingen op dat elan verder en konden telkens opnieuw mooie groeicijfers realiseren. We kregen er ook andere regio’s bij, zoals het Midden-Oosten en Afrika. Ineens was Contigo een wereldmerk geworden.”
Toch liep de relatie met de Amerikanen spaak. “Het begon scheef te gaan toen er een nieuwe CEO in de VS werd aangesteld”, herinnert Stijn zich. “Een man die puur naar de cijfers keek en de aandeelhouders op korte termijn wilde plezieren. Hij zag de grote volumes die via ons als distributeur werden verscheept, en besliste om ons uit te schakelen en rechtstreeks onze eindklanten te gaan benaderen. Zo wilde hij uiteraard zijn eigen marges opkrikken. Maar: hun organisatie had totaal geen structuur, geen kennis van de markten die wij bedienden, en had de focus gericht op de honderden andere merken en producten in hun bedrijvengroep. We wisten dus heel goed dat het op die manier niet zou werken, en we maakten ons klaar om met een eigen merk te starten. We hadden 2 maanden de tijd tot ons contract werd verbroken… Dat de Contigo-klanten door een gebrek aan service en persoonlijk contact heel snel gefrustreerd geraakten van de nieuwe aanpak, heeft uiteraard de introductie van Kambukka versneld. De eigengereide visie van de Amerikanen is ons geluk geweest.”
Hoofdgerecht:
Het lunchmenu bij Mardaga serveerde als hoofdgerecht een botermalse Wagyu A5 met knolselder en dauphiné-patatjes. Als wijn koos sommelier Femke voor een Columbia Crest uit Columbia, USA. Druif: Cabernet Sauvignon.
Hoewel Stijn en Tom de business door en door kenden, en wisten waar ze terecht moesten voor het design, de productie en de distributiekanalen van hun eigen waterflessen, liep het nieuwe project niet meteen van een leien dakje. “Een nieuw merk bouwen is nu eenmaal niet simpel”, getuigt Stijn Lowette. “Mensen houden niet van verandering. Er waren veel voormalige klanten die beweerden te zullen overstappen naar Kambukka, maar het uiteindelijk toch niet deden. De aanloopfase was dus best wel pittig. En toen kwam daar ineens de coronacrisis bij. Mensen konden niet meer naar het werk, de sportclubs bleven dicht… Er waren dus ook geen drinkflessen nodig. En wij hadden nog te weinig naambekendheid om het resterende marktaandeel in te pikken. Dat was dus wel even slikken… Maar we hebben de moed nooit verloren. We ontwikkelden nieuwe producten die specifiek gericht waren op de Europese markt. En we hielden de kern van onze organisatie heel klein, zodat we zonder veel overhead aan ons bedrijfje konden bouwen. Eind 2021 merkten we de kentering en hadden we het gevoel dat Kambukka de goede richting te pakken had.”
En dus draait Kambukka vandaag op hoog toerental. “Inderdaad, we slagen er goed in om wereldwijd nieuwe klanten te overtuigen. Onder meer in de VS en Canada, toch de thuismarkt van Contigo, halen we enorme deals binnen. Ons grote voordeel is dat we klein, flexibel en servicegericht zijn. Dat maakt echt het verschil.” De naam Kambukka klinkt niet meer onbekend in de oren. “En dan te denken dat die naam helemaal geen betekenis heeft”, lacht Stijn. “We hebben hem gewoon verzonnen. We zochten naar iets leuks, dat makkelijk uit te spreken was en kon geregistreerd worden. Et voila!”
De toekomst ziet er goed uit voor het Hasseltse flessenmerk. “Ja, maar onze doelstellingen zijn niet de groei en de winst. Later de rijkste op het kerkhof zijn, dat boeit ons niet. We willen vooral een gezond bedrijf zijn en dat ook blijven. We gaan zonder stress, stap voor stap, het enorme potentieel van Kambukka verder ontginnen. Voor alles is the right time en the right place. Met een tikkeltje geluk blijven we gespaard van grote tegenslagen en zetten we het groeiparcours verder volgens onze eigen inzichten. Dat is belangrijk.”
Dessert:
Chef Marc van Mardaga maakte als dessert een bavarois met frambozen en suggereerde als bijpassende wijn een Promorosso Montelvini, Spumante uit Italië. Voor meer info en reservaties voor Hotel-Restaurant Mardaga: klik op deze link!
Stijn Lowette heeft duidelijk lessen getrokken uit de vorige zakelijke avonturen. “We gaan ons niet onnodig stress op de hals halen. Hard werken is een zekerheid, maar wel niet ten koste van alles. We verdelen de taken op basis van waar iedereen goed in is en energie van krijgt. In dat verband hebben we met Dieter Naessens een Managing Director voor Kambukka aangetrokken. Hij heeft veel internationale ervaring in het vermarkten van consumer goods, en is een uitstekende aanvulling voor ons team. Tom is meer de netwerker die de contacten legt. Ik ben dan de controlefreak die nauwgezet alle details op punt wil stellen. En mijn vrouw speelt eveneens een belangrijke rol in het evenwicht van het management.”
En wat doet de CEO van Kambukka zoal buiten de werkuren? “Ik kan enorm genieten van de sportieve prestaties van onze zoon Beau, die op internationaal niveau actief is in karting. Hem begeleiden en volgen is een fijne hobby. Ik ben zelf nog een beetje in autosport actief en heb ook het padellen ontdekt. Om de bourgondische levensstijl te compenseren, doe ik ook nog een beetje fitness. En zo zit de agenda redelijk goed vol…” Samengevat: het gaat Stijn Lowette voor de wind, zowel zakelijk als persoonlijk. Een tevreden mens, en dat wil hij nog heel lang blijven.
