“Politiek Brussel moet dringend werk maken van een hervorming van de Raad van State. Of het over grote infrastructuurwerken gaat, zoals de Noord-Zuid, over investeringsprojecten van grote bedrijven als Essers of Machiels, of over vergunningen voor kleinere bedrijven: anno 2017 is de ‘Raad van Statisch’ een vehikel geworden dat de normale werking in dit land meer en meer belemmert. Deze ‘macht van de klacht’, deze ‘standstill’ moet stoppen.” Dat zeggen gedelegeerd bestuurder Ruben Lemmens en voorzitter Bas van de Kreeke van VKW Limburg. Ruim duizend leden van de werkgeversorganisatie komen vrijdag samen in Watt17 in Zolder voor hun grote nieuwjaarshappening.

De Noord-Zuid in Houthalen, Oosterweel in Antwerpen, Uplace in Machelen, de uitbreiding van Essers in Genk,… Het zijn slechts een paar dossiers die na tussenkomsten bij de Raad van State veel vertraging hebben opgelopen of simpelweg niet gerealiseerd raken. “Vaak omwille van een vormfout, zoals een komma die verkeerd staat, waardoor het hele dossier geblokkeerd wordt. Dat is een fundamenteel probleem voor onze democratie”, zegt Ruben Lemmens, sinds drie maanden de ‘big boss’ van VKW Limburg. “Daarom zullen wij geen kans onbenut laten om een snelle hervorming van de Raad van State aan te kaarten.”

Lemmens wil dat onze politici hun mosterd in Nederland gaan halen, waar de ‘bestuurlijke lus’ hét rechtsinstrument is dat effectief en efficiënt werkt: om te vermijden dat een plots opgemerkte fout leidt tot de vernietiging van het hele dossier, treden bestuursrechters daar tussentijds op om een geschil zo snel mogelijk en finaal te beslechten. “De Raad van State zal een aanvraag dus niet vernietigen omdat er één komma fout staat. Neen, ze zal die komma zo snel mogelijk juist zetten en dus pro-actief ingrijpen”, aldus Lemmens. “Na mislukte pogingen om deze bestuurlijke lus ook in ons land te introduceren, wordt het hoog tijd om de Raad van State minder formalistisch te maken met snellere procedures als gevolg.”

Voorzitter Bas van de Kreeke, die met zijn bouwbedrijf actief is in Vlaanderen én Nederland, beaamt dit met een praktisch voorbeeld: “Recent kochten we in Nederlands-Limburg een stuk grond waarop vijf woningen mochten worden gebouwd. Maar het project zou enkel rendabel zijn bij acht woningen. De gemeente was heel duidelijk: begin maar te bouwen, wij zorgen wel dat de vergunning voor acht woningen in orde komt. Ik heb die brief twee keer moeten lezen want ik geloofde het eerst niet. Het kan dus toch…”