Maar liefst zes broers en zes zussen heeft Luc Vandeweyer. Een ongewoon aantal dat hem als mens en ondernemer gevormd heeft. “Het was altijd ‘full house’ bij ons thuis”, herinnert hij zich. “Bovenop de gezinsleden zaten er heel vaak nog kinderen uit de buurt mee aan tafel. Een gezellige drukte, die de sociale omgang met mensen tot een tweede natuur heeft gemaakt. Dat heeft me altijd goed geholpen om een netwerk van relaties uit te bouwen. Dat ik naast de inzet voor mijn bedrijven, ook heel wat sociale engagementen ben aangegaan, vindt ook zijn oorsprong aan de ouderlijke keukentafel. En uiteraard leer je in zo’n groot gezin al heel snel om je plan te trekken. De aandacht van de ouders moet verdeeld worden, en dan ga je vanzelf initiatief nemen. Je leert ook doorzetten en relativeren, twee belangrijke eigenschappen als ondernemer. Een ander voordeel is dat je met weinig tevreden kunt zijn. Onthouden van waar je komt en beide voetjes op de grond houden. Ik geniet graag van het leven, maar een Ferrari in de garage of elke dag een sterrendiner, dat hoeft niet voor mij. Een frietje is ook prima…” Of een gerecht zoals bij Mardaga: simpel, puur en smakelijk.
VOORGERECHT
Als voorgerecht serveerde Hotel-Restaurant Mardaga een koningskrab met venkel, broccoli, asperges en een kerveljus. De aangepaste wijn was een Corte Moschina Granetto, Pinot Grigio.
Dankzij de rookstop
Het zakelijke avontuur van Luc begon al op jonge leeftijd. “Mijn vader was een voormalige mijnwerker, die met zijn gezondheid sukkelde toen ik nog jong was. Vanaf 16 jaar ging ik tijdens alle vakanties een jobke doen om bij te dragen aan de gezinspot. Meestal meer dan 10 uur per dag, maar dat vond ik helemaal niet erg. Werken was plezant, en ik deed het liever dan naar school gaan. Toen er in Diepenbeek een huis met een krantenwinkel te koop kwam, heb ik niet geaarzeld. De uitbaatster verkocht ook rookwaren, en omdat ze zelf wou stoppen met roken, had ze de zaak te koop gezet. Ik was nog maar 21 en pa verklaarde me gek. ‘Ik wil u niet tussen de faillissementen zien staan’, luidde de boodschap. Maar ik ben er volledig voor gegaan. Een harde stiel, van 5 uur ’s morgens tot ’s nachts. Het werd wel een succes, met telkens nieuwe uitbreidingen van de producten en diensten. Toen bijvoorbeeld iemand vroeg om enkele fotokopieën te maken, investeerde ik meteen in enkele grote professionele machines en werden we ook een copycenter. Er viel toen ook nog wat te verdienen met de verkoop van loterijproducten. Dat draaide enorm goed. Toch ben ik een keer bijna mijn hele zaak kwijtgespeeld. Net op de dag dat ik ging trouwen was er een ingediend Lotto-formulier spoorloos. Een drama, want daar stonden zware straffen en boetes op. Gelukkig is er niemand enige winst op dat formulier komen opeisen, maar ik was wel uren te laat op mijn eigen trouw en kan me van die dag niet meer herinneren dat ik er geweest ben…”
Nieuw hotel bijna klaar
Vijf jaar later verkocht Luc Vandeweyer zijn fors gegroeide zaak voor een behoorlijke prijs. “Ik was toen 25 en blij om het ongelijk van mijn pa te kunnen bewijzen”, lacht hij nu. “Wat ik had verdiend, investeerde ik in de oprichting van een eigen schoonmaakbedrijf. Als bijberoep weliswaar, want ik ging ook aan de slag als salesmanager bij Kärcher. Dat heb ik zo’n 10 jaar gedaan. Maar op een gegeven moment moest ik toch een keuze gaan maken, want in de schoonmaak had ik toen al 90 mensen in dienst, en dat was veel als bijberoeper… Ik ben dan opnieuw volledig zelfstandige geworden en als één van de eersten gestart met poetshulpen via dienstencheques. Dat systeem stond echter niet op punt, en was veel te duur omdat men weigerde om mijn mensen in het juiste paritair comité in te schrijven. Dat bedrijf werd uiteindelijk vereffend, wat de weg vrijmaakte voor een nieuwe business: de verkoop van schoonmaakmachines en reinigingsproducten. Dat is AC bvba geworden, een groot succes. En daarna zijn we gaan investeren in diverse niches, die doorgaans wel een link hebben met de schoonmaakbusiness. Zo is Hamster Cleaning erbij gekomen, een specialist in luchtkanaalreiniging. Of TRU, een gelauwerd bedrijf in de schoonmaak van cleanrooms. Ik zit ook in AIW, een firma die robots inzet voor reinigingswerk. Maar ook andere bedrijfstakken interesseren me. Ik ben bijvoorbeeld vennoot in Next Invest, een specialist in bedrijfsvastgoed, en in HiStory, een gloednieuw hotel met 22 kamers dat we nog voor de zomer zullen openen in Genk. Het zijn maar enkele voorbeelden van het concept dat ik daarbij steevast toepas: ik zoek heel enthousiaste, gedreven vakmensen die als zaakvoerder de operationele kar trekken. En ik spring bij waar nodig. Mijn taken? Een heel moeilijke vraag, vind ik dat. Want eigenlijk doe ik weinig tastbaar: nieuwe opportuniteiten zoeken, strategisch nadenken, de teams beter maken, netwerken,… Voor een buitenstaander lijkt dat niet op werken, en ik zie dat zelf ook zo niet. Het is voor mij een hobby die me op een interessante manier bezighoudt. En als we er iets aan overhouden: des te beter.”
HOOFDGERECHT
De chef van Mardaga koos als hoofdgerecht voor een lamszadel met ratatouille, zwarte look en een lamsjus. De bijpassende wijn was Marta Maté van Bodegas Martamate Ribera.
De spotlights: nee, dank u
Maar er iets aan verdienen, dat hoeft niet echt voor Luc. “Dat is altijd zo geweest in de diverse mandaten die ik heb opgenomen voor sociale doeleinden”, zegt hij. “Bij de Kringwinkels, CAW, Nieuw Dak, JCI, het SVK, het ZOL, De Sfeer (opvang voor daklozen), enzovoort: ik was of ben er nog steeds bestuurder. Een grote verantwoordelijkheid toch wel, want je waakt over het welzijn van meer dan 5.000 personeelsleden. Een bezigheid die vele jaren meer tijd in beslag heeft genomen dan mijn bedrijven. Een bewuste keuze, want ik geloof sterk dat een mens op de wereld is gezet om de kwaliteiten die hij heeft, ten volle te benutten. Dat uit zich bij mij in deze maatschappelijke engagementen, waarin ik probeer om het zakelijk professionalisme te introduceren en het welzijn van de klanten, patiënten en andere stakeholders te vergroten. Ja, ook dat komt voor uit de vroegere gezinssituatie, denk ik.” Eén jobke heeft hij definitief vaarwel gezegd: de politiek. “Ik ben 3 jaar lang voorzitter van CD&V in Genk geweest, waar ik veel heb bijgeleerd”, vertelt Luc Vandeweyer. “En veel mensen heb leren kennen. Boeiend, ik heb dat graag gedaan, maar het is ook een kwestie van op tijd de weg vrij te maken, anders word je opgegeten… Een goede les was de vaststelling dat ik achter de schermen veel beter functioneer dan ervoor. Ik geniet meer van oplossingen te zoeken en connecties in mijn netwerk te leggen, dan van de operaties in de schijnwerpers. Dit interview bijvoorbeeld is het eerste in 55 jaar… Dat zegt veel.”
Mét de robots
De focus ligt nu dus opnieuw bij de bedrijvengroep HiGENiUS, zoals de overkoepeling van alle diensten vandaag heet. “De bestaande bedrijven en participaties lopen allemaal heel goed. Overal is een operationele manager aanwezig, zoals mijn zoon Michiel, die CEO is van onze groep. Dat laat toe dat ik me kan richten op business development. Een aantal grote projecten staan in de steigers, zoals HiSupPort, het grootschalige bedrijvencomplex dat we aan het bouwen zijn aan de voormalige Ford-site. We gaan er units aanbieden voor een 60-tal bedrijven, gecombineerd met een hoofdgebouw voor centrale diensten. Een ambitieus project met een investering van 15 miljoen euro en op termijn goed voor 1500 jobs. Een andere nieuwigheid is het hotel HiStory, waar ik eerder over sprak. Of uitbreiding van ons bedrijf Poetskracht, waarmee we op 3 jaar tijd naar 50 mensen uit de sociale economie zijn geëvolueerd. Ideeën en opportuniteiten zijn er nog meer dan genoeg. In de schoonmaak geloof ik sterk in een model waarin reguliere tewerkstelling wordt gecombineerd met sociale tewerkstelling én met robots. Die 3 op 1 werf naadloos gecombineerd: dat is de toekomst. De T2-campus in Genk is een voorbeeld waar dit al goed functioneert in de praktijk.”
DESSERT
Aardbeien, rabarber, violet en yohurt waren de ingrediënten van het dessert dat we bij Mardaga geserveerd kregen. Daar kunt u ook de bijhorende wijn degusteren, met name een Caves Henri de Richemer, Terre & Mer Moelleux.
KRC Genk
Persoonlijk denkt Luc Vandeweyer nog niet aan uitbollen. “Nee, maar dat wil niet zeggen dat ik niet wat gas ga terugnemen”, zegt hij. “De operationele dingen laat ik aan echte specialisten en zelf start ik de werkdag nu om 9 uur in plaats van 5 uur. Sinds kort kan ik ook genieten van korte vakanties, meestal wel gecombineerd met werken. Vakantie was vroeger voor ons gezin in Diepenbeek niet aan de orde, er moest altijd gewerkt worden en functioneel met tijd worden omgesprongen. Het heeft lang geduurd om daar van af te kunnen stappen. En voor de rest kan ik me best ontspannen als supporter van KRC Genk. In goede en kwade dagen de club steunen, dat vind ik nog altijd leuk. Voor het overige geniet ik wel van het leven, maar zonder de ‘foliekes’. Een mooie auto, dure etentjes of andere luxe interesseren me niet zo. Ik ben met weinig tevreden. Als iedereen gezond blijft, er al eens goed gelachen kan worden en we andere mensen een handje kunnen helpen: dan is het voor mij al lang goed geweest. Dat gevoel hou ik graag nog tot het einde van mijn dagen vast…”
