"Het was in de zomer van 2021 dat ik de diagnose te horen kreeg", blikt Guido Vossen terug. "Een bijzonder harde klap, want het was totaal onverwacht. Een oorzaak kon de dokter niet geven: het was niet erfelijk, geen gevolg van alcohol of tabak, ik wandel dagelijks en tennis en fiets af en toe... Dus ja: gewoon pech. Bovendien waren we net op zakelijk vlak aan het herstellen van de coronacrisis, die door de verplichte sluitingen voor groot omzetverlies had gezorgd. Je kan je voorstellen dat het niet de leukste periode voor ons gezin en personeel was."
De gebeurtenis zette Guido aan het denken. "Het is logisch dat je op zo'n moment alle scenario's door je hoofd ziet spoken en een beetje radeloos bent. Moest ik mijn testament gaan opmaken? Moest ik mijn aandelen gaan verdelen? Mijn kinderen meer verantwoordelijkheid geven? Of gewoon gaan genieten van leven? De specialist stelde mij een beetje gerust: 'Guido, je moet je dromen niet afstellen, maar uitstellen, en even op de pauzeknop drukken.' Ik nam me voor om ondanks alles toch positief te blijven. Pluk de dag, dat zou voortaan mijn motto worden. En zo geschiedde."
Nochtans niet altijd eenvoudig, want door de bestralingen en chemokuren waren er wel wat bijwerkingen. "Tintelingen in mijn handen, smaakverlies... Niet aangenaam. En omdat ik me niet te veel mocht inspannen, kon ik niet meer sporten. Enig voordeel: ik was 10 kilo vermagerd, en dat mocht wel... Kon ik nog eens in mijn eigen winkels gaan shoppen!"
"Begin januari vorig jaar kreeg ik het bericht dat de tumor kleiner was geworden, maar helaas niet verdwenen. Dat was opnieuw een zware domper. Er volgde een zware en moeilijke operatie, met een langdurige ziekenhuisopname. Mijn zestigste verjaardag moest ik noodgedwongen in het ziekenhuis vieren. In de zaak konden mijn echtgenote Marleen en dochter Zoë gelukkig de operationele taken overnemen, waardoor ik toch iets geruster aan de revalidatie kon werken. Vanaf de zomer werd het beter, en kon ik af en toe met de familie op restaurant. En naar het voetbal in Genk. Altijd leuk om even te ontspannen en de zinnen te verzetten." Maar de lijdensweg was niet ten einde. "Onderzoek met de scanner wees op kleine uitzaaiingen in de lever. Bovendien overleed in die periode mijn broer Gilbert, op amper 58-jarige leeftijd. Hij werd plots getroffen door hartfalen. Nog maar eens een zware opdoffer. En ook de administratieve opvolging van mijn ziekte liep niet zoals verwacht, wat voor heel wat rompslomp en extra frustratie zorgde. Lichtpuntjes waren onder meer een reis met TVL en een korte vakantie aan de kust. Genieten van het leven, zoals ik al zei."
Zoë Vossen wordt de nieuwe CEO van Vossen Fashion.
Andere rol
In de zaak voerde Guido Vossen een aantal wijzigingen door. “Er werd onder meer een aandelenoverdracht aan de kinderen Jorn en Zoë geregeld. En een bouwproject waarin ik samen met mijn neef investeerde, werd overgedragen aan een projectontwikkelaar. Weer een zorg minder… En de toekomst? Bij Vossen Fashion zie ik mezelf evolueren naar een eerder strategische rol vanuit de raad van bestuur. Mijn dochter zal binnenkort tot CEO worden benoemd. Ze gaat dat goed doen, al is het wel moeilijk om los te laten. Aan haar zijde zal ik twee onafhankelijke bestuurders posteren, zodat ze altijd goed omringd blijft. Mijn echtgenote Marleen en haar broer zijn er natuurlijk ook nog altijd voor verdere ondersteuning. En ik vertrouw ook op de ervaring en vakkennis van het trouwe en toegewijde personeel.”
Ook buiten de werkuren wil Guido actief blijven. “Als mijn gezondheidstoestand het toelaat, blijf ik me inzetten voor het verenigingsleven, met bestuursmandaten bij Mode-Unie, Unizo, de Politieraad, OCT-Voka en het handelsoverleg in Tongeren. Verder zal ik ook gemeenteraadslid blijven en wil ik me opnieuw verkiesbaar stellen op de N-VA-lijst bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen.”
En hoewel er zich allicht een nieuwe operatie opdringt, wil Guido Vossen positief blijven. “Hopen op genezing, meer kan ik niet doen”, zegt hij. “Genieten van het leven, elke dag opnieuw. En als ik andere ondernemers één goede raad mag geven: zorg dat je misbaar bent in je onderneming, want je moet maar de pech hebben om door een zware ziekte of ongeval getroffen te worden. Ook al is er nu nog niets aan de hand: stel de toekomst zo snel mogelijk veilig!”
