Wie Facebook gebruikt weet dat de applicatie ons af en toe herinnert aan zaken die we een, twee of pakweg drie jaar geleden hebben gepost. Het is confronterend om te zien hoe snel de wereld is geëvolueerd.
Ik zag onlangs een post van mezelf uit 2013 waarin ik mijn facebookvrienden vertelde dat ik een dagje aan het thuiswerken was. Uit de jaloerse reacties kon ik opmaken dat ik destijds een uitzondering was. Thuiswerk was toen nog een privilege voor enkele uitverkorenen die vooral bij multinationals werkten en meestal ook nog eens een leidinggevende functie hadden.
Vandaag kan je in deze nieuwsbrief lezen dat één op de vier bedrijven hun medewerkers laat kiezen of ze willen thuiswerken. Niet één dagje per maand, maar twee tot drie dagen per week. Bij sommige ondernemingen wordt thuiswerk zelfs de standaard.
Toch moet ik ook vaststellen dat ondanks alle nieuwerwetse technologieën en gewoonten we vaak een stapje terugzetten in de tijd.
Wie al een eind boven de vijftig is zal zich misschien nog herinneren hoe in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw alles aan huis geleverd werd. De bakker, de melkboer, … allemaal kwamen ze hun goederen leveren aan de deur. De klanten moesten, omdat computers en het internet nog niet bestonden, zelfs niet vooraf bestellen. Wat is het verschil met Deliveroo van die vandaag onze pizza aan huis komt leveren of Albert Heijn die onze boodschappen aan de deur brengt? Juist... Enkel het feit dat je nu digitaal kan bestellen.
En in de jaren zestig, zeventig en tachtig kon je op elk pleintje in elke Belgische stad je auto kwijt. Ook die evolutie wordt afgebouwd. Steeds meer steden weren auto’s uit het centrum en parkeren op pleintjes is eerder een uitzondering. Hoe langer hoe meer mensen ruilen hun auto zelfs in voor een fiets. Als dat niet teruggaan in de tijd is?
Daarom durf ik ook hopen dat we teruggaan naar de tijd toen we alleen maskers droegen als het carnaval was. Dat we wattenstaafjes uitsluitend in onze oren gebruikten en niet in onze neus. Dat we alcohol nog gewoon opdronken in plaats van te verstuiven in onze handen. Noem mij dus gerust een retro- in plaats van een metroseksueel.
