Maandag 8 maart is het internationale vrouwendag. Eerlijk gezegd vind ik het jammer dat er zo’n dag nodig is. Wat mij betreft is een vrouw, een man en een man, een vrouw. Ik maak geen onderscheid. Althans op professioneel vlak. Begrijp je wat ik bedoel?
In mijn carrière van meer dan 30 jaar in het bedrijfsleven heb ik veel rechtstreekse bazen gehad. Als ik de tel niet ben kwijtgeraakt moeten het er zo’n tiental geweest zijn. De eerste 15 jaar uitsluitend mannen, de laatste 15 jaar bijna altijd vrouwen. Al kan ik de mannelijke helft weinig verwijten, toch heb ik de beste herinneringen aan de vrouwelijke helft.
Ik vind dat de meeste vrouwelijke managers net dat extraatje hebben, los van hun jobkennis en leiderscapaciteiten. Al jaren probeer ik er mijn vinger op te leggen, maar ik slaag er niet in het te benoemen. Wat het ook mag zijn, toen ik zelf leiding mocht geven heb ik mij vaak aan hen gespiegeld.
Tot mijn verbazing kreeg ik in mijn omgeving toen vaak te horen dat ik een sterk ontwikkelde vrouwelijke kant had. Raar, want ik heb dikwijls voor de spiegel gestaan maar buiten mijn beginnende man boobs heb ik nooit iets vrouwelijks ontdekt bij mezelf. Aangezien het vrouwelijke dus niet aan mijn voor- of achterkant zit, zal het dan waarschijnlijk toch mijn binnenkant zijn.
Ook in de paar jaar dat ik als journalist werk heb ik ondertussen al heel wat sterke, boeiende en inspirerende vrouwen mogen interviewen. Dat vrouwen desondanks nog teveel ondervertegenwoordigd zijn in de directiekamers is een feit. In plaats van daar over te jammeren proberen we alvast zelf het goede voorbeeld.
Net zoals we dat al een tijdje doen, zal er in Made in Mechelen ook in de toekomst altijd voldoende plaats zijn voor ondernemende vrouwen. Niet alleen op Internationale Vrouwendag, maar ook de andere 364 dagen van het jaar.
