Claudia De Moor Foto: Johan Cusseneers

Claudia De Moor is Strafste Onderneemster van Mechelen: “In alles wat ik onderneem, probeer ik een positieve vibe te creëren”

LIER - Met groot overwicht is Claudia De Moor, van kunststoffenbedrijf Vosschemie Benelux uit Lier, door onze lezers verkozen tot Strafste Onderneemster voor de regio Mechelen. Hoewel het bedrijf vooral bekend is door oprichter en kunststofpionier Remi De Moor, staat de intussen 57-jarige Claudia al meer dan drie decennia lang haar mannetje in de ‘harde’ wereld van de kunststoffen. En of dat een prijs verdient!

Alles wat met kunststof te maken heeft. Zo omschrijven Claudia De Moor en haar broer Marc wat hun bedrijf Vosschemie Benelux in Lier al zo’n 55 jaar doet. Polyester, epoxy, siliconen of acryl, ze verkopen het allemaal. Claudia staat in voor de financiële kant en de hr. Marc houdt zich dan weer bezig met het technische aspect van het bedrijf.

Claudia was compleet verrast toen we haar contacteerden en meedeelden dat zij de gelukkige winnares was. “Ik was enorm gecharmeerd, ik had het totaal niet verwacht. Het is een leuke erkenning voor alle tijd en moeite die je erin steekt. Het ontroert mij zelfs een beetje, want ik heb hier niet om gevraagd, ik doe gewoon mijn ding. Maar als je inspanningen toch worden opgemerkt en mensen je zodanig bewieroken, dan doet mij dat toch iets. In de voorbije jaren lukte het niet altijd even makkelijk om de moed erin te houden. Deze blijk van waardering, is dan ook een welgekomen schouderklopje. Ten slotte heeft iedereen dat weleens nodig, denk ik.”

De mensen die jou verkozen tot winnares omschrijven jou als iemand “waarvoor niets teveel is, een vrouw bij wie het ondernemen in haar bloed zit”, “iemand waarmee iedereen een klankbord heeft”. Verder ervaren de stemmers een “aanstekelijk enthousiasme en een zeer menselijke aanpak”. Herken je jezelf daarin?

“Ik denk dat dat wel omschrijft wie ik ben. Het is fijn dat de mensen dat zo ervaren. Ik probeer altijd mensen te enthousiasmeren en mee te trekken in verschillende verhalen. En vooral om steeds een positieve vibe te creëren bij alles wat ik onderneem, zowel in de firma als in de verenigingen waarin ik actief ben, als thuis.”

De bezige bij wordt ook geprezen voor haar tomeloos engagement, dat ze onder meer bewerkstelligt als voorzitster van Voka Lokaal Neteland en één van de trekkers van Lier4Business.

“We zijn met het bedrijf voortdurend bezig met het organiseren van stages, werkposten en het verbeteren van de werkervaring van werknemers. Maar we focussen ons evengoed ook op innovatieve zaken en het ontwikkelen van nieuwe producten.”

“Ook op duurzaamheidsvlak willen we onze duit in het zakje doen. De chemische sector heeft een slechte naam wat ecologie betreft. Met Vosschemie Benelux proberen we daar nu een ander, positiever licht op te laten schijnen. In samenwerking met Voka hebben we een charter ‘duurzaam ondernemen’ op poten gezet. En daar spruiten dan weer een aantal acties uit voort zoals een cleanup day met alle scholen en ondernemers uit Lier.”

“Het is uitermate belangrijk om die onderlinge samenwerkingen draaiende te houden. Of het nu gaat over groener ondernemen of stageplaatsen voorzien voor de jongeren. Daarom dat ik daar zo’n trekkende rol in neem. Als je impact wil maken, dan moet je je gewoonweg smijten. Iets opstarten gaat snel, maar eens je het loslaat is het ook vlug weer afgelopen. Het is een kwestie van niet op te geven. Iets wat - geloof mij - makkelijker gezegd is dan gedaan. Al helpt het natuurlijk enorm dat ik in al die activiteiten word bijgestaan door een fantastisch team van stuk voor stuk gepassioneerde mensen.”

 

Je hebt samen met je broer het bedrijf overgenomen van je vader. Was het voor jou vanzelfsprekend om in het familiebedrijf te stappen?

“Nee, in het begin zeker niet. Ik ben als laatste aangesloten bij de firma. Maar eens dat ik een keuze maak, dan krabbel ik niet terug. Dan zet ik door. Het was van in het begin meedenken over hoe we structuren kunnen uitzetten en wat we verder nog willen bereiken. Zo doe ik dat al mijn hele leven. Voor elk engagement dat ik aanga, zet ik mij voor niet minder dan 100% in. En na al die jaren doe ik dat nog altijd met volle goesting. En het is ook wel tof om dat samen met je broer te doen. Dat is een vertrouwensband, dat loopt supervlot. En je hebt elkaar ook écht nodig om al die ambitieuze plannen te realiseren.”

De chemische sector is een typische mannenwereld. Lukt het om je mannetje te staan?

“Als je correct bent, je doet wat je belooft en je bent goed voor je personeel, dan kan je naar verloop van tijd wel de nodige credibiliteit opbouwen. Mijn broer en ik zijn volledig gelijkwaardig in het bedrijf, ook qua verloning en dergelijke. Dat was vroeger wel anders. Sinds dat ik als jonge vrouw in het bedrijf ben terechtgekomen, heb ik wel wat moeten vechten om mijn plaats in dat mannenwereldje op te eisen. Klanten wouden vroeger een soort ‘chef-effect’ krijgen. Dat was naar hun verwachting altijd een man, maar nu is de chef dus ook een dame. Ondertussen zijn de tijden volgens mij wel veranderd. Het vrouwelijk ondernemerschap heeft eindelijk een plaats in onze maatschappij gekregen. En dat werd ook stilaan tijd.”

De woorden engagement en passie vormen zowat de rode draad in Claudia haar leven. Als onderneemster draagt ze de jonge generatie een warm hart toe. Met Vosschemie probeert ze jongeren op weg te zetten in hun professionele toekomst.

“De jeugd is heel belangrijk voor mij. Er wordt soms een verkeerde perceptie gecreëerd rond jonge mensen. Dat ze niet mee zouden zijn, dat ze kortzichtig zijn, enzovoort. Ik heb daar compleet andere ervaringen mee. Jongeren hebben dan misschien nog een andere kijk op het leven, maar je moet je daar als bedrijfsleider of mentor aan aanpassen. Zij hebben vaak ook verfrissende ideeën, waar je dan weer zelf van kan bijleren. Soms tot je grote verbazing. De jonge lui van vandaag zijn onze werknemers en ondernemers van morgen. Het zijn zij die onze wereld draaiende zullen houden. Hoe beter je ze nu begeleidt, des te makkelijker kunnen ze zich later op de arbeidsmarkt begeven. Het doet echt deugd als je stagiaires enkele jaren later weer tegenkomt en je merkt dat ze goed zijn terechtgekomen.”