24 oktober 2002. De grond zakte die dag weg onder de voeten van rozenkwekers André en Magda. Hun dochter Ellen, de derde van hun vier kinderen, werd in haar auto aangereden door een bestelwagen op de Mechelbaan in Beerzel (Putte). Het ongeval gebeurde op amper twee kilometer van haar ouderlijk huis. Voor de door velen geliefde jonge vrouw – hoofdleidster bij de Chiromeisjes van Putte en opvoedster in Averbode – kon geen hulp meer baten. Ze werd maar 22 jaar.
Het mooiste roosje uit de tuin van haar ouders werd bij hen weggehaald in 2002. — © Joren De WeerdtBij rozenkwekers die een kind verliezen, is het de traditie om er een roos naar te vernoemen. “Vaak hebben rozen een Franse naam die begint met souvenir de, herinnering aan”, legt André uit. “Omdat er al jaren een roos geregistreerd is met de naam Ellen, kozen wij voor de Castellen, een samentrekking van onze familienaam en haar voornaam. Ellen was een klein, fijn meisje. Ze was maar zo’n 1,55 meter groot. Het moest een roos worden die bij haar past, gezond en mooi. De Castellen is ook mooi als ze niet bloeit, met knappe rode bladeren.”
Herinneringen koesteren
Na meer dan twintig jaar is het verdriet bij André en Magda nog heel merkbaar aanwezig. “Ik praat graag over mijn dochter, maar als ik het doe, komen de tranen”, zegt André. “Dat is normaal, denk ik. Maar je moet die mooie herinneringen toch koesteren.” Magda vult aan: “Tegenwoordig is zo’n verlies een stuk meer bespreekbaar geworden. Dat doet deugd. Het is een gezondere manier om ermee om te gaan dan te zwijgen en het te dragen. Maar er écht over praten, kan je in feite enkel met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ondanks de beste bedoelingen, is het anders onmogelijk om het je in te beelden.”
© Joren De WeerdtHoewel de Castellen nog officieel moet gelanceerd worden, zijn de reacties al heel positief. Het weer hadden de rozenkwekers de laatste weken helaas wel tegen. “Aan de reacties te horen, gaan we er waarschijnlijk te weinig hebben”, zegt André. “Hopelijk hebben we tegen dinsdag in elk geval wel genoeg lange stelen om er een mooi boeket van te maken. De soort wordt voortaan ook wel een blijvend onderdeel van ons aanbod.”
Symbool
Terwijl ze hun dochter eren, hopen André en Magda met de Castellen ook lotgenoten een hart onder de riem te steken. “We dragen ze op aan Ellen, maar ook aan iedereen die te vroeg een kind heeft verloren”, zegt André. “Hopelijk kan het zo een soort van symbool worden.”
Net als de andere kinderen van André en Magda, toonde Ellen nooit echt ambitie om voor opvolging te zorgen in de rozenkwekerij. “In onze sector moet je veel te hard werken voor wat we verdienen”, zegt André met een knipoog. “Intussen is het voor mij wel meer een hobby geworden. Trouwens, we runnen hier ook nog een zorgboerderij. Op die manier helpen we een aantal mensen met een beperking aan een zinvolle dagbesteding.”
André en Magda onthulden doorheen de jaren al tal van exquisiete rozen met bijzondere meters en peters. De Castellen wordt wel extra speciaal. Minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) aanvaardde het meterschap en wordt dinsdag om 14u op het terrein van de kwekerij verwacht. Voorafgaand organiseert de Landelijke Gilde van Putte, waar André lid van is, een picknick in de rozentuin. Na de doop kunnen bezoekers de dorst nog lessen. Er staat ook nog een wedstrijd voor nieuwe rozen op de planning.
De Castellen heeft een mooie, oranje kleur. — © Joren De Weerdt
