“Nergens zul je de technologie terugvinden die hier wordt gebruikt. Deze fabriek zal ons helpen om aan de strenge Europese en Vlaamse doelstellingen rond recyclage tegemoet te komen”,
zegt Fernand Huts.
Voor Europa moet tegen 2025 65% van alle verpakkingsafval en 50% van het plastic verpakkingsafval gerecycleerd worden. Voor Vlaanderen is dat zelfs al tegen 2023. Om die doelstellingen te halen, was de invoering van de nieuwe blauwe zak nodig. Daarin kan je niet alleen pmd kwijt, maar àlle plastic verpakkingen. Sinds april 2021 zijn alle afvalintercommunales overgestapt op het nieuwe systeem.
“Daardoor zal de blauwe zak een stuk zwaarder worden”, zegt Eric Goddaert, directeur recycling bij Indaver en operationeel directeur van de pmd-sorteerinstallatie. “We gaan van 15 kg per inwoner per jaar naar 23 kg per inwoner per jaar. We hadden dus ook een extra verwerkingscapaciteit van 100.000 ton per jaar nodig. We gaan van negen naar veertien gesorteerde fracties.”
De nieuwe fabriek in Willebroek kostte 35 miljoen euro en kan 65.000 ton pmd verwerken per jaar. Dat komt neer op 20 ton of zes tot zeven vrachtwagens per uur. 78 medewerkers werken in twee ploegen.
De blauwe zakken komen na inzameling toe in de gloednieuwe installatie van Indaver in Willebroek. In een zakkenscheurder worden de zakken opengescheurd en komt de inhoud op een lopende band terecht. In drie reusachtige trommelzeven – je kan het je voorstellen als een XXXL trommel van een wasmachine – worden de fracties gesorteerd op grootte. In de eerste trommel wordt het afval dat kleiner is dan 4 cm er letterlijk uitgezwierd. Dat zijn voornamelijk kroonkurken en dopjes. In de tweede trommel verdwijnt alles tussen de 4 en de 30 cm (blikjes, conserven, flessen, flacons, …) en in de laatste trommel worden de grotere fracties gesorteerd (bidons, folies, residu, …).
Vervolgens passeert het pmd onder een soort van reusachtige stofzuigers. Deze windzifters scheiden de folies en andere lichte materialen van de zwaardere. Dan zorgen twee verschillende magneten dat de ferro- en non-ferrometalen worden aangetrokken en afgescheiden van de rest van de afvalstroom. Het meest indrukwekkende aan de hele installatie zijn ongetwijfeld de optische scheiders. Er staan er maar liefst 27 in de fabriek. Op basis van hoe het licht van een halogeenlamp reflecteert op de fracties weet de machine of het gaat om een tetrabrik, een doorzichtige of een gekleurde petfles, enzovoort. Net na de halogeenlamp staat er een ventiel onder de lopende die de petfles of het tetrabrik met perslucht uit de rest van de fractie ‘schiet’. Tenslotte is er nog een controle en nasortering door operatoren. Daarna worden de uitgesorteerde fracties in balen geperst en is alles klaar om te worden herbruikt.
