SuPe Foto: Dirk Vertommen

Suzy en Peter brengen met SuPe stukje Berlijn naar Mechelse Grote Markt

Met de opening van SuPe heeft de Mechelse Grote Markt er een nieuwe horecazaak bij. Het eetcafé met voorliefde voor de Duitse eetcultuur is het kindje van de enthousiaste Berlijnse Suzy Schroedtke (45) en haar partner Peter Van Loock (55).

Zeven jaar woont Suzy intussen in ons land, maar Duitsland en zeker de hoofdstad Berlijn hebben haar niet losgelaten. “Het eerste wat we altijd eten als we de grens overgaan, is Bockwurst mit Brötchen und Senf. Heerlijk”, zegt ze. Zo’n broodje typisch Duitse worst met mosterd staat voorlopig nog niet op het menu bij SuPe. Wel al te bestellen: Fischbrötchen en de Berlijnse uitsmijter Strammer Max, maar ook een toast gezond met zoete aardappel, avocado en gepocheerde eitjes én een carpaccio van rode biet.

Duitse invloed

“Onze kaart is voorlopig nog beperkt, maar er komen zeker nog klassiekers bij. Zoals een Bauerenfrühstuck bijvoorbeeld. Dat is een boerenontbijt met omelet, aardappel, augurken en eventueel nog wat spek erbij. Ook ons lekker brood is Duits, want dat mis ik hier wel: rogge en zuurdesem. Alles wordt gebruikt, want ik heb een hekel aan voedselverspilling. Het hippe Berlijn meets het klassieke Mechelen, zo kan je onze zaak samenvatten”, vertelt Suzy.

De focus ligt op ontbijt, gebak, soep en lunch, wat vergelijkbaar is met Grá. De populaire koffie-, ontbijt en lunchzaak op de hoek met de Bruul werd eind vorig jaar stopgezet door de familie Hunter, bekend van de Irish Pub O’Fiach’s, SuPe kwam in de plaats. Een maand lang waren Peter en Suzy druk in de weer om de zaak op te frissen. “Het sanitair is vernieuwd en in de zaal werken we met vierkante tafels die je makkelijker bij elkaar kan zetten. Er is ook een iets grotere tafel voor een gezin of een groep vrienden”, vertelt Peter.

Afgelopen zondag gooiden ze de deuren van hun nieuwe zaak open. “Het was meteen onze vuurdoop. Door de koopzondag was het lekker druk”, zeggen ze. Voor Suzy, een chauvinistische en vrolijke Berlijnse, is de horeca helemaal haar ding. “Mijn eerste ervaring had ik bij een patissier-bakker. Later heb ik nog in een Italiaans ijssalon, een cocktailbar en een sterrenrestaurant gewerkt, waar ik mijn opleiding als kok kreeg”, vertelt ze.

Droom in vervulling

Een eigen zaak is voor haar een droom die in vervulling gaat. “Een plek waar ik op eigen benen kan staan en waar ik mijn ei kwijt kan. Ik ben ook blij dat ik Peter heb meegekregen in het verhaal”, zegt Suzy. De twee, die ondertussen Kontich ruilden voor Mechelen, leerden elkaar kennen in het UZ Gent. “Hij was er verpleegkundige, ik werkte er in de keuken”, zegt ze.

Van opleiding is Peter nochtans accountant fiscaliteit, maar hij koos later voor de zorg. “Ik werk nog altijd in een pijnkliniek”, zegt de Mechelaar. De horeca is hem evenmin vreemd. “Mijn ouders waren tot aan hun pensioen actief in de horeca. Aanvankelijk hadden ze in Lier een soepronde. Toen we naar Mechelen verhuisden, hebben ze op het Plaisanceplein het verdwenen café Leyden uitgebaat. En toen ze met het grootste café van de stad stopten, hebben ze aan de overkant van het plein Frituur Willy uitgebaat”, vertelt Peter.

Het koppel is erg blij samen SuPe te kunnen uitbaten. “En dat in een pand en met een terras met het mooiste uitzicht op de Sint-Romboutstoren. In vergelijking met vroeger is Mechelen een gezellige stad geworden”, zeggen Suzy en Peter. Des te meer waren ze erdoor verrast dat ze op de Grote Markt nog een horecapand konden huren. “Toen we het pand op een website tegenkwamen, dachten wij dat zo’n triple A-locatie niets voor ons zou zijn. Omdat we het zo graag wilden, zijn we toch eens komen kijken en kwamen we snel tot een akkoord.”

Ook open op zondag

SuPe in de Bruul 1 is van dinsdag tot en met zondag open, telkens van 9 tot 17 uur. “Tijdens de winter zijn we een dagzaak, maar van zodra de zomer in zicht komt, willen wij langer opendoen. Dat laten we een beetje afhangen van de klant, want die is koning. De uitbater is keizer, maar dat mag je niet laten zien”, zegt Suzy.

Daarmee verwijst ze naar De Keizerin, de naam die de zaak ooit droeg en waar een glasraam nog altijd stille getuige van is. “Meer dan vijftig jaar geleden was hier een bakkerij gevestigd en daarvoor een ijssalon. Wel, net als toen willen we via een schuifraam opnieuw ijs verkopen. Ik heb een opleiding gevolgd om Italiaanse gelato te maken”, vertelt Peter. Suzy wil er dan ook haar soep en Venetiaanse koffie verkopen. “Een pintje kan je hier voortaan overigens ook bestellen.”