Bekaert telt wereldwijd 24.000 werknemers en is goed voor geconsolideerd 4,3 miljard euro omzet. Het conglomeraat telt vier grote activiteiten: bandenversterking (43 procent van de omzet), staaldraadmaterialen (28 procent), hijs- en verankeringskabels (13,5 procent) en specialiteiten voor onder meer de bouw en waterstofproductie (15,5 procent).
In De Standaard legt de nieuwe CEO de strategie van naaldje tot draadje uit.
Ziet een industrieel bedrijf als Bekaert nog toekomst in investeringen in bijkomende productie in België?
“Je kunt niet om de trend heen dat het aandeel van de industrie in de Belgische economie achteruitgaat. België is een land met hoge loonkosten. Als ik overleg met onze mensen hier over hoe we het verschil kunnen maken, stel je vast dat je nooit kunt winnen op basis van de kosten. Het komt erop aan om de loonhandicap te compenseren door automatisering, flexibel te werken, en door in te zetten op vernieuwing. Grote nieuwe fabrieken in België, dat zie ik niet meer gebeuren.”
“Als wereldwijde groep heeft Bekaert nog een onderzoeks- en ontwikkelingsafdeling in Deerlijk bij Kortrijk, drie productievestigingen in Aalter, Wetteren en Zwevegem, waar ook het hoofdkwartier is. In totaal zijn 1.500 van de 24.000 werknemers van Bekaert aan de slag in België. In het hoofdkwartier werkten ooit 8.000 werknemers (vandaag circa 1.200, red). Het is een verhaal geweest van geleidelijk aan nieuwe producten maken die de vraag van de markten volgen.”
Welke opdracht kreeg u mee als nieuwe topman?
“Het bedrijf klaarmaken voor de komende decennia. De winstgevendheid en de performantie van Bekaert zijn de afgelopen jaren serieus verbeterd en er wordt volop werk gemaakt van producten die de duurzaamheid bevorderen. De opdracht is om dat allemaal te versnellen en verder nieuwe producten te maken die toekomstgericht en duurzaam zijn en tot groei kunnen leiden.”
Wat houdt dat concreet in?
“Onze grootste divisie is de versteviging van banden met staaldraad. Daar is Bekaert al zeventig jaar in actief, we zijn nu ’s werelds grootste producent. Een derde van de anderhalf miljard autobanden die jaarlijks worden gemaakt, wordt versterkt met onze staaldraad, zowel voor personenwagens als voor vrachtwagens. De verwachting is dat de autobandenproductie de komende jaren nog toeneemt. Een van de grote uitdagingen is hoe we de bandenproductie maar ook de recyclage van afgedankte banden kunnen verduurzamen.”
“Het is onze opdracht om onze staaldraad lichter en sterker te maken, zodat een band minder weegt en er ook minder rubber voor nodig is. Daardoor worden auto’s energiezuiniger en kan de CO₂-uitstoot dalen. We gebruiken ook gerecycleerd staal voor het maken van staaldraad voor nieuwe autobanden.”
Autobanden verduurzamen betekent ze ook recycleren.
“Dat is inderdaad een belangrijke opdracht. Er zijn vroeger en nu verschillende manieren ontwikkeld om gebruikte banden te verwerken of te hergebruiken, zoals bij de productie van asfalt of materialen om speelplaatsen mee te verharden. Wat de verbranding in energiecentrales of verwerking in cementfabrieken betreft, het is duidelijk dat die aanpak zal verminderen.”
“Voor recyclage en hergebruik streven we naar samenwerkingsverbanden. Er nieuwe producten van maken, is niet zo gemakkelijk. Bij een nieuwe autoband zijn de staaldraad en het rubber zo goed mogelijk aan elkaar gehecht, wat het moeilijk maakt om die achteraf weer te scheiden.”
Hoe ver staat de verduurzaming van uw producten?
“Veertig procent van de omzet komt al van producten die bijdragen tot verduurzaming. Dat is al aanzienlijk, maar het moet de komende jaren naar 50 procent. En tegen 2030 moet 65 procent van de omzet bijdragen tot verduurzaming.”
“Een van de onze belangrijkste producten wereldwijd is staalvezel voor de versterking van beton. Het maakt dat er minder cement en minder metaal nodig is om beton te maken, waardoor de CO₂-voetafdruk van betonnen constructies kleiner wordt. Voor sommige toepassingen kan dat oplopen tot een reductie van 20 procent.”
“We zien ook veel toekomst in materialen die aangewend worden in elektrolyse-installaties voor de productie van groene waterstof. Daarvoor heeft Bekaert een filtermat van titaniumvezels en platinum ontwikkeld. Werken met titanium is overigens een symbool van het nieuwe Bekaert. Het bedrijf beperkt zich niet langer tot staal verwerken. We willen oplossingen, producten en diensten aanbieden aan vier grote eindmarkten: de bandenindustrie, de energietransitie, de bouwsector en de hijs- en verankeringsindustrie. Een voorbeeld van die laatste markt is de productie van synthetische kabels voor het verankeren van offshoreconstructies zoals windmolens op zee.”
De toekomst van groene waterstof lokt heel wat controverse uit.
“Dat klopt. Maar zelfs als de groene waterstof alleen dient om de huidige op steenkool en aardgas gebaseerde waterstofvolumes te vervangen, biedt het heel wat groeimogelijkheden voor ons titaniumweefsel.”
Waar komen de nieuwe fabrieken voor het maken van die titaniumweefsels?
“We hebben er al een in China, in Japan en een in Europa – in België, jawel, een mooi voorbeeld dat ook België een deel is en blijft van het nieuwe Bekaert.”
“Alles samen komen we nu uit op een capaciteit die goed is om 1.000 megawatt aan waterstof te maken. De komende jaren breiden we eerst de productie in Europa uit. Waar we die installaties het best bouwen, zijn we aan het bestuderen. We mikken op een capaciteit die volstaat voor een elektrolysecapaciteit van 5.000 megawatt. Vanaf 2027 willen we dan uitbreiden in de VS.”
“Als je weet dat de gemiddelde elektrolyse-installatie goed is voor een capaciteit van 20 megawatt waterstof, is het duidelijk dat we een groot marktaandeel nastreven. Ons streefdoel is om een productie op te bouwen die volstaat om de vraag te dekken in de drie grote regio’s: Europa, de VS en China.”
Betekent dat ook overnames?
“De groei van Bekaert zal een mix zijn. Op basis van de eigen innovatie nieuwe producten maken en verkopen, en daarnaast bekijken hoe we dat kunnen versnellen. Dat kan door de overname van bedrijven die onze activiteiten aanvullen.”
“We willen nog meer betrokken worden bij de productie van onderdelen van elektrolyse-installaties voor groene waterstof. Regionaal kijken we naar groei in India, het Midden-Oosten en de Verenigde Staten. De VS vormen momenteel slechts 900 miljoen euro of 20 procent van de onze totale omzet. We zien groeikansen, zeker op basis van de investeringsprogramma’s van de Amerikaanse overheid.”
Waar zal het geld vandaan komen voor de waterstofinvesteringen en de overnames?
“Voor de periode 2024-2026 ligt het investeringsbudget rond 700 miljoen euro. Zestig procent daarvan is bestemd voor groei. Als gezond bedrijf heeft Bekaert een zeer lage schuldgraad en we hebben zelf de middelen om te investeren. Daarbovenop hebben we de inkoop van eigen aandelen gepauzeerd. De prioriteit voor de komende drie jaar is geld beschikbaar hebben voor interne en externe groei.”
Dwingen de grote geopolitieke veranderingen en spanningen een ceo na te denken over de bedrijfsstrategie?
“Je moet rekening houden met geopolitieke veranderingen. Maar tegelijk zijn we een globaal, onafhankelijk bedrijf met een eigen strategie. En dat willen we zo houden. Cruciaal is om zeer goed na te denken en verschillende scenario’s te ontwikkelen in functie van geopolitiek en protectionisme en hoe die je activiteiten beïnvloeden.”
Hoe ziet u de toekomst van Bekaert in China? Momenteel werken daar 7.000 van uw 24.000 werknemers.
“Bekaert is al dertig jaar actief in China. Wij móéten daar ook zijn als toeleverancier van de bandenindustrie. De helft van alle banden wordt er gemaakt. Onze relaties en samenwerking met China zijn zeer hecht en dat willen we zo houden. De geopolitieke verhoudingen veranderen daar niets aan, maar we gaan wel wat voorzichtiger worden.”
“China is wel aan het veranderen van een lagekostenland naar een land waarin we onze lokale productie ter plekke verkopen. Een klein deel zal nog wel geëxporteerd worden. De exportproductie verschuift bij Bekaert meer naar Indonesië en Vietnam. Daar zijn we onze productie aan het uitbreiden. Dat doen we ook in India, maar daar werken we vooral voor de lokale markt.”
Als Bekaert zich ook toespitst op nieuwe materialen voor de energietransitie, moet er ook het besef zijn dat geopolitiek en het beschermen van de innovaties gevoelige materie zijn?
“Zeker, daarom gebeurt het onderzoek en ontwikkelen van nieuwe materialen voor waterstofproductie in Europa.”
Niet in China?
“Neem energietransitie, dat is van strategisch en nationaal belang. Daar moet je als bedrijf rekening mee houden. Het onderzoek voor de titaniumweefsels voor waterstofproductie zit in België – in Deerlijk hebben we labo’s en een pilootinstallatie – en zal hier verder uitgebreid worden. Het is best om onze innovatie zo dicht mogelijk bij huis te houden.”
