De voorbereiding voor de fusie was lang en intens, nu begint er een compleet nieuw verhaal. Wat staat er bovenaan uw agenda?
Vandermeiren: “De eerste raad van bestuur van de fusiehaven komt eraan, met nieuwe gezichten die elkaar én het andere platform moeten ontdekken. We willen ook een ondernemingsplan voor de komende vier jaar voorleggen. Waar gaan we onze tijd, energie en geld insteken?”
Vertel: waar gaat u uw tijd, energie en geld insteken?
“We willen verder groeien op een duurzame manier. Met het tekort aan containercapaciteit zijn we volop bezig, maar ook de internationale groei is belangrijk. Daarnaast komt alles wat te maken heeft met klimaat en vergroening. Dat zijn langetermijnprojecten, maar we moeten er nu al mee aan de slag. We willen een goed evenwicht vinden tussen mens en omgeving: hoe gaan we bijvoorbeeld om met stikstof, PFAS en PFOS? In deze tijden wordt alles complexer: bouwen, grondverzet, pijpleidingen aanleggen,...
De werkgevers in de haven hebben opnieuw laten horen dat ze mee aan de tafel willen zitten. Zijn daar al concrete afspraken rond?
“We zien ze regelmatig en gaan een aantal zaken snel met hen bespreken. De concessievoorwaarden voor de fusiehaven liggen vandaag op tafel, net als de verdere digitalisering. Aan thema’s geen gebrek.”
En wat met de havenarbeiders? In Antwerpen willen ze niet weten van de “flexibele regeling” van Zeebrugge.
“Als havenautoriteiten zijn we niet rechtstreeks betrokken bij de havenarbeid. Wij gaan wel in gesprek met CEPA, de koepel met werkgevers en vakbonden, want onze zorg is natuurlijk dat alles blijft draaien en iedereen tevreden blijft. Wat we absoluut kunnen missen, zowel bij de havenarbeiders als de loodsen, zijn stakingen en oorlogjes die de manier van werken nog verder bemoeilijken.”
Een ander heikel punt: de mentaliteitsverschillen. Meer dan 80% van de West-Vlamingen vindt Antwerpenaren arrogant. Om nog te zwijgen van de rivaliteit tussen voetbalfans van Antwerp en Club Brugge.
“Ik merk dat vooroordelen snel verdwijnen als mensen elkaar echt leren kennen. Verschillen zullen er altijd zijn, maar er is iets dat veel sterker aanwezig is, heb ik gemerkt: het zijn allemaal mensen met een grote passie voor de haven en hun job. Dat zal ongetwijfeld domineren. Vandaag in Antwerpen werken ook al mensen van rechter- en linkeroever samen, daar hoor ik ook van alles over de ‘goeie kant van het water’. Maar toch werkt het.
