Vakbondsorganisatie ACV-Limburg zegt onomwonden dat dat Voka Limburg “halve waarheden e hele leugens wil verkopen om zo zijn politieke agenda te verwezenlijken”. Voorzitter Jean Vranken reageert met zijn uitspraak op de Voka-presentatie van een onderzoek naar de Limburgse arbeidsmarkt. Vooral de stelling dat onze kmo’s de vacatures niet ingevuld krijgen omdat de werklozen in hun hangmat blijven liggen, is de vakbond in het verkeerde keelgat geschoten. In de tegenaanval verwijt het ACV dat de Limburgse werkgevers het meest discrimineren bij de aanwerving van ouderen, gesyndikeerden, langdurig werklozen en langdurig zieken.
“We erkennen dat de arbeidsmarkt aan het krimpen is, maar vinden de conclusie van Voka overtrokken”, aldus Jean Vranken. “Stellen dat de Limburgse werklozen massaal in de hangmat blijven liggen, is moedwillig feiten negeren. De werkloosheid in Limburg kende de afgelopen 12 maanden een sterke daling met 8,6%, terwijl dat in Vlaanderen maar 4,4% bedroeg. Dat afgerond 3.000 vacatures in Limburg niet ingevuld geraken terwijl er 30.000 werkzoekenden zijn, moet niet meteen leiden tot de conclusie dat werkzoekenden niet willen werken. Wel moet het vragen opwerpen over de ‘match’ -of beter de ‘mismatch’- tussen de vraag en het aanbod op arbeidsmarkt. In economisch betere tijden is het normaal dat ondernemingen (tijdelijk) matchingmoeilijkheden ervaren.”
ACV citeert uit dezelfde studie (van SD Worx). “Hieruit blijkt ook dat Limburgse KMO’s niet geneigd zijn om potentiële werknemers aan te werven die ouder zijn dan 50 jaar (voor 29% is dit doorslaggevend itt 25% op Vlaams niveau), gesyndikeerd zijn (voor 27% is dit doorslaggevend itt 23% op Vlaams niveau), werkloos zijn geweest (41% geeft aan dat de duurtijd doorslaggevend is itt 35% op Vlaams niveau) of langdurig ziek zijn geweest (voor 73% is dit doorslaggevend itt 56% op Vlaams niveau)”, somt Vranken op. “Deze cijfers worden echter door Voka doodgezwegen. Naast het feit dat dit discriminerend is, creëer je door groepen van potentiële werknemers uit te sluiten op een krimpende arbeidsmarkt een zichzelf waarmakende voorspelling. Dan gemakkelijkheidshalve op de werklozen schieten, is naast het probleem doorkijken en draagt niets bij tot een oplossing.”
