Het veelbesproken Vlaams parlementslid Sihame El Kaouakibi valt als langdurig zieke weldra terug op 60% van haar loon. Ocharme. Haar collega’s hebben beslist dat ze ‘net als de gewone werkmensch’ geen privileges moet krijgen. Tja, als wordt bewezen dat een gewone werkmensch heeft gepikt als de raven, valt hij terug op 0 euro loon en enkele maanden cachot… Verschil moet er zijn, én blijven, blijkbaar.
Tegelijk wordt er openlijk gedacht aan de mogelijkheid dat werknemers zelf ontslag nemen en meteen kunnen terugvallen op een uitkering. Stel u voor: werknemer Andy vraagt opslag. De baas zegt nee. Andy stapt het kwaad af, trekt vanaf dag 1 een uitkering, en gaat in het zwart wat bijklussen tot hij goesting heeft om ergens anders in te gaan op één van de honderden aanbiedingen die er momenteel zijn. “Van de pot gerukt”, aldus Bart Lodewyckx van Unizo Limburg.
Naar zijn mening gevraagd door VKW Limburg, zegt premier De Croo nochtans dat het een manier kan zijn voor ‘de flexibilisering van de arbeidsmarkt’. En nog straffer: ‘Dat we zo kunnen vermijden dat werknemers (als Andy) langdurig ziek worden en nergens meer kunnen ingeschakeld worden.’ Bijzonder kras dat de chantage om al of niet ziek te worden, als valabel argument wordt beschouwd om een absurde wet in te voeren die alle bedrijven treft. En die vooral de totaal ontregelde arbeidsmarkt helemaal naar de filistijnen helpt.
Dé oplossing van alle problemen lijkt dan heel eenvoudig. Investeer in de opleiding van de artsen, of nog beter: verscherp hun deontologische code. Want Andy en Sihame zijn natuurlijk niet echt ziek, maar hebben gewoon een dokter bereid gevonden om hen op basis van moeilijk te diagnosticeren klachten als mentaal welzijn of rugpijn, een jaartje (of langer) congé payé voor te schrijven. Pseudo of niet, dat Andy en Sihame plots helemaal niks meer zouden kunnen, is de verpletterende verantwoordelijkheid van de artsen. Het voorstel van Johann Leten om de ziektebriefjes af te schaffen en te vervangen door ‘fit-notes’ waarop staat wat ‘de zieke’ wel nog kan, is alvast een goede voorzet om de geneesheren (en dames) uit hun ivoren tent te lokken. En als dat niet helpt: een controle-arts op de arts zetten. Wie onbekwaam is of gepoedeld, euh gesjoemeld heeft, vliegt eruit. En dan kan die een jaartje thuis zitten op voorschrift van een andere bereidwillige collega. Doktoor: de arbeidsmarkt krijgt er een knelpuntberoep bij…
