Paul Maes – Advanced Electronics Paul Maes baat al 55 jaar op dezelfde locatie een elektronicawinkel uit in Lier. Foto: Alain van Veldhoven

Lierse elektronicawinkel Advanced Electronics houdt al 55 jaar stand

In de etalage van Advanced Electronics op het Leopoldplein in Lier liggen AA-batterijen, spots, computermuizen en veters als juwelen uitgestald. Het lijkt wel alsof de zaak resistent is tegen elke Vanden Borre of bol.com die de laatste halve eeuw de kop opstak, want 55 jaar al staat Paul Maes (77) aan het roer van zijn elektronicazaak, waar de tijd wel en niet is blijven stilstaan. “Ik ben de enige in de Benelux met zo’n winkel”, zegt hij trots.

“Ik heb uw schroefogen. Welke soort wilt ge?” We herinneren ons ineens dat we twee maanden eerder al eens bij Advanced Electronics binnen sprongen voor iets waarvoor we normaal naar Gamma rijden. Paul Maes, zaakvoerder sinds 1969, wees toen naar zijn rommelige winkelinterieur vol kabels, lampen en elektronica-onderdelen. “Sorry, we zijn een elektronicawinkel, geen bouwmarkt”, moest hij verontschuldigend meedelen.

Maar kijk, speciaal voor die ene onvervulde wens, stalt hij nu een arsenaal schroefogen uit. “Ik moet knokken voor mijn klanten”, zegt hij. “De mensen komen met vragen en ik moet alles kunnen oplossen. Eigenlijk moet ik kunnen toveren. Ik ben de enige nog in de Benelux met zo’n winkel. Ik weet één ding: klanten willen altijd wat ge niet in huis hebt. En als ge iets hebt, dan deinzen ze er voor terug.” (lacht) De joviale zaakvoerder blijkt een vat vol oneliners. “Eigenlijk ben ik evenveel psycholoog als technieker”, grapt hij.

“Vroeger verkocht ik nog stereo’s en kleurentelevisies, tot grootwarenhuizen die ook begonnen te verkopen. Maar wie denk je dat de mensen belden wanneer de tv kapot was, terwijl Dallas op het punt stond te beginnen?”

Paul Maes, zaakvoerder Advanced Electronics

Pauls inspanningen zijn niet vergeefs, want het eerste halfuur na openingstijd loopt het storm in de ietwat stoffige winkel waar hooguit vier personen tegelijkertijd binnen passen. “Nog zoiets van de laatste tijd: een uur lang krijg je alles over je heen en daarna blijft het de hele dag stil.” Dat is voor Paul niet zo’n groot probleem. Hij woont boven zijn zaak en is eigenlijk al dertien jaar met pensioen.

Transistor

“Vroeger deed ik de winkel samen met mijn broer”, vertelt hij. “Dat was toen nog onder een andere naam. Mijn droom was een zaak in elektronica-onderdelen, zoals Radio Bourse of Arton. Elektronica is mijn leven. Ik heb de vele elektronicazaken op de Sint-Katelijnevest in Antwerpen nog weten opkomen. Al die uitbaters wilden nog van alles leren. Nu wil nog maar een op de duizend echt iets opsteken over elektronica, het lijkt wel alsof hun poten krom staan”, gebaart Paul met zijn twee gestrekte armen voor zich uit naar buiten gedraaid. “In heel Lier ken ik misschien drie mensen die iets met een transistor kunnen aanvangen. Daarom is zo’n zaak in onderdelen onbegonnen werk.”

“Vroeger verkocht ik nog stereo’s en kleurentelevisies. Daar ben ik ook mee moeten stoppen. Grootwarenhuizen begonnen die ook te verkopen en daar kun je niet mee concurreren. Maar wie denk je dat de mensen belden wanneer de tv kapot was, terwijl Dallas op het punt stond te beginnen? Of bij wie denk je dat ze kwamen kloppen voor onderdelen voor hun kapotte koffiemachine? Daar hielpen die ketens hen niet mee.”

Beet in de kaak

In de etalage staat een grote horizontale schijf waarop koopwaar als adapters, elektriciteitsmeters en verlengsnoeren in het rond draaien. Het blijkt een creatie van eigen makelij. “Veertig jaar geleden bouwde ik robots”, vertelt Paul. “Deze heb ik samengesteld met de remschijf van een auto en een frequentieregelaar.”

Nu en dan gaat er een alarm af wanneer iemand te dicht bij de uitgestalde producten komt. “Ook dat heb ik helaas moeten installeren”, verklapt Paul. “Er werd geregeld wat meegegraaid. In 1985 heb ik zelfs eens een keer een pistool op me gericht gekregen. Tot dan mocht iedereen nog achter de toog komen om in de voorraad te neuzen. Ineens vroegen twee Marokkanen uit Borgerhout om de kassa en kwam dat pistool tevoorschijn. Met één stap had ik een van de twee met mijn twee handen aan zijn oren vast. Ik heb hem dan in zijn kaak gebeten. Dat moet de adrenaline geweest zijn. Halsoverkop zijn ze naar buiten gevlucht. Omdat ze nog vele andere overvallen pleegden, heb ik hen nadien kunnen identificeren.”

“Wie 600.000 euro op tafel legt, mag dit pand met twee garages hebben. Tot die tijd doe ik voort”

Paul Maes, zaakvoerder Advanced Electronics

De elektronica-liefhebber praat honderduit en zet zijn woorden kracht bij met flukse armbewegingen. Hij lijkt klaar om er nog enkele jaren bij te plakken. Of een zaak met 55 jaar lang dezelfde uitbater op dezelfde locatie een Liers record is, weet Paul niet. “Maar het zal er toch kortbij zijn. Mijn vriendin zou wel willen dat ik ermee ophield. Al twijfel ik of heel de dag in de zetel zitten of hand in hand gaan wandelen een betere dagbesteding is. Wie 600.000 euro op tafel legt, mag dit pand met twee garages in ieder geval hebben. Tot die tijd doe ik voort.”