“Wanted: patron de TotalEnergies.” Het meer dan tien meter hoge spandoek dat activisten van Greenpeace vrijdagochtend op een gebouw in de Parijse zakenwijk La Défense ontvouwden, liet weinig aan de verbeelding over. Patrick Pouyanné, de 60-jarige CEO van de Franse energiereus, is voor veel klimaatactivisten vandaag vijand nummer één. Terwijl Pouyanné niet veel verder in het hoofdkantoor van TotalEnergies zijn aandeelhouders vroeg om hem een vierde termijn als CEO te gunnen (wat hij met drie kwart van de stemmen ook kreeg), werd buiten hevig gedemonstreerd.
Echt verrassend was dat niet. Protesten zijn stilaan een traditie bij de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van TotalEnergies. Maar deze keer, in het jaar dat de oliereus zijn honderdste verjaardag viert, ging het er steviger aan toe. Niet alleen verzamelden demonstranten zich aan het hoofdkantoor zelf, een honderdtal activisten (van onder meer Extinction Rebellion) trok ook naar de Parijse kantoren van het Franse investeringsfonds Amundi, een belangrijke aandeelhouder van TotalEnergies. Tientallen van hen slaagden erin binnen te dringen en beschadigden de kantoren. Bij de acties werden vijf mensen opgepakt.
Voorzitter én CEO
Er staat dan ook veel op het spel bij TotalEnergies, en ook binnen de bestuurskamer ligt Pouyanné onder vuur. Een kleine groep aandeelhouders had op voorhand vruchteloos geprobeerd een einde te maken aan de ‘cumul’ van Pouyanné, die zowel voorzitter als CEO van TotalEnergies is, en zo de touwtjes stevig in handen houdt.
Maar dat is niet de enige bezorgdheid van aandeelhouders. Een groeiende groep wil ook dat de Franse oliereus zijn klimaatdoelen aanscherpt, bleek bij de stemming, vrijdag, over het vooruitgangsrapport en de klimaatdoelen voor 2030. 79,7 procent keurde die goed, tegenover 88,8 procent vorig jaar. Pouyanné moest vorige maand flink wat kritiek slikken, nadat hij in een interview met Bloomberg duidelijk had gemaakt dat TotalEnergies nog lang zal blijven investeren in nieuwe ontginning van olie en gas, en dat we ons dus maar beter aanpassen aan een warmer klimaat. Dat het om meer dan woorden ging, onderlijnde hij nog eens met de goedkeuring van een miljardeninvestering in nieuwe oliebronnen voor de kust van Angola. “Het is niet omdat TotalEnergies stopt met de productie van fossiele brandstoffen dat de vraag ernaar zal verdwijnen”, zei hij daarover op de aandeelhoudersvergadering.
Maar bij die aandeelhouders slinkt de steun langzaam, en deze week dienden verschillende slachtoffers van extreem weer een strafklacht in tegen zijn bedrijf in Parijs. Of Pouyanné daarvan wakker ligt, valt te betwijfelen. De relatief lage beurswaardering van zijn bedrijf (althans tegenover enkele Amerikaanse concurrenten) speelt hem wel zeker parten. Hij legde de aandeelhouders dan ook zijn plannen voor om TotalEnergies ook te laten noteren op de beurs van New York, om extra Amerikaanse sponsors aan te trekken. Die plannen worden nog bestudeerd, maar leverden hem al tal van verontwaardigde reacties van politici op, die hem een gebrek aan patriottisme verwijten. Waarmee Pouyanné het rijtje tegenstanders de afgelopen weken gestaag langer zag worden.
